تاثیر آموزگار ابتدایی در آموزش مهارت های مدیریت زمان و برنامه ریزی شخصی به دانش آموزان

مهارت های مدیریت زمان و برنامه ریزی شخصی از توانمندی های اساسی برای موفقیت تحصیلی و رشد فردی دانش آموزان محسوب می شوند. این مهارت ها به کودکان کمک می کنند تا فعالیت های روزانه خود را اولویت بندی کنند، وظایف خود را به موقع انجام دهند و مسئولیت تصمیم گیری درباره زمان و فعالیت های خود را بر عهده بگیرند. پژوهش حاضر با رویکرد تحلیلی-کیفی و بر اساس مطالعات کتابخانه ای، نقش آموزگار ابتدایی را در شکل دهی و تقویت این مهارت ها مورد بررسی قرار داده است. یافته ها نشان می دهند که آموزگار با الگوسازی رفتارهای خودمدیریتی، آموزش روش های برنامه ریزی، ایجاد فرصت های تمرین عملی، ارائه بازخورد مستمر و ایجاد محیط کلاس منظم و حمایتی، تاثیر قابل توجهی بر توانایی دانش آموزان در مدیریت زمان و برنامه ریزی شخصی دارد. همچنین، فرهنگ مدرسه، تعاملات گروهی و ابزارهای کمک آموزشی مانند جدول ها و تقویم های زمان بندی، نقش مکمل در تقویت این مهارت ها ایفا می کنند. پژوهش نشان می دهد که آموزش هدفمند این مهارت ها نه تنها عملکرد تحصیلی کودکان را بهبود می بخشد، بلکه اعتماد به نفس، مسئولیت پذیری، استقلال و توانایی همکاری گروهی آنان را نیز تقویت می کند. بر اساس این یافته ها، توجه ویژه به آموزش مهارت های مدیریت زمان و برنامه ریزی در دوره ابتدایی و طراحی فعالیت ها و محیط های آموزشی هدفمند برای دانش آموزان ضروری است.

کلیدواژه ها:

مدیریت زمان ، برنامه ریزی شخصی ، خودمدیریتی ، آموزگار ابتدایی ، مهارت های تحصیلی.