بررسی نقش فناوری های نوین در بازتعریف کارکردهای مدرسه در عصر دیجیتال

فناوری های نوین در دهه های اخیر تغییرات بنیادینی در حوزه آموزش ایجاد کرده اند و نقش مدرسه را به عنوان نهادی سنتی در فرآیند یاددهی-یادگیری دگرگون ساخته اند. این تحولات با معرفی ابزارهای دیجیتال، شبکه های ارتباطی پیشرفته و سامانه های هوشمند، امکان یادگیری تعاملی، شخصی سازی شده و مشارکتی را برای دانش آموزان فراهم کرده اند. در این میان، مدارس به عنوان بستر اصلی تربیت نسل های آینده، ناگزیر از پذیرش و تطبیق با فناوری های جدید شده اند تا بتوانند کیفیت آموزش را ارتقاء داده و نیازهای متنوع دانش آموزان را پاسخگو باشند. پژوهش حاضر به بررسی نقش فناوری های نوین در بازتعریف کارکردهای مدرسه در عصر دیجیتال می پردازد و چالش ها، فرصت ها و اثرات مختلف این تغییرات را تحلیل می کند. یکی از محورهای مهم این پژوهش، بررسی تاثیر فناوری بر ساختار آموزشی، روش های تدریس و ارزشیابی در مدارس است. فناوری های نوین امکان استفاده از روش های یادگیری ترکیبی، آموزش از راه دور و ارزشیابی هوشمند را فراهم کرده اند که موجب افزایش انگیزه و مشارکت دانش آموزان شده است. همچنین، نقش هوش مصنوعی در شخصی سازی مسیرهای یادگیری و مدیریت کلاس های دیجیتال مورد توجه قرار گرفته است. این تغییرات علاوه بر بهبود کیفیت یادگیری، چالش هایی مانند نیاز به آموزش معلمان، تامین زیرساخت ها و مدیریت فرهنگی نیز به همراه داشته است. آینده پژوهی روندهای نوین آموزش دیجیتال و ضرورت برنامه ریزی راهبردی برای بهره برداری بهینه از فناوری ها مورد تاکید قرار گرفته است. تحول نقش معلم، توسعه مهارت های قرن بیست ویکم، و طراحی محیط های یادگیری منعطف از محورهای اصلی این آینده پژوهی هستند. فناوری اگر به صورت هوشمندانه، انسان محور و همراه با حمایت های مستمر به کار گرفته شود، می تواند مدرسه را به نهادی پویا، خلاق و عدالت محور تبدیل کند که دانش آموزان را برای زندگی در دنیای پیچیده آینده آماده می سازد.

کلیدواژه ها:

واژگان کلیدی: فناوری نوین ، بازتعریف ، کارکرد ، مدرسه ، عصر دیجیتال