بررسی نقش فرهنگ سازمانی مدارس در پذیرش فناوری های آموزشی

این مقاله مروری به بررسی تحلیلی و عمیق نقش فرهنگ سازمانی مدارس به عنوان یکی از عوامل بنیادین و تعیین کننده در فرآیند پذیرش و ادغام موفقیت آمیز فناوری های آموزشی می پردازد. در حالی که سرمایه گذاری های گسترده ای بر روی تامین زیرساخت ها و ابزارهای فناورانه در مدارس صورت می گیرد، بسیاری از این طرح ها به دلیل نادیده گرفتن بستر فرهنگی که این فناوری ها در آن پیاده سازی می شوند، با شکست یا مقاومت روبرو می گردند. فرهنگ سازمانی، به عنوان مجموعه ای از باورها، ارزش ها، هنجارها و مفروضات مشترک که رفتار اعضای یک مدرسه را شکل می دهد، می تواند به عنوان یک کاتالیزور قدرتمند یا یک مانع بزرگ در برابر نوآوری و تغییر عمل کند. این مقاله با مرور ادبیات نظری و پژوهشی، استدلال می کند که پذیرش فناوری صرفا یک تصمیم فنی یا مدیریتی نیست، بلکه یک فرآیند پیچیده اجتماعی-فرهنگی است. در این راستا، ابعاد کلیدی فرهنگ سازمانی مانند سبک رهبری، میزان همکاری و اعتماد متقابل میان معلمان، نگرش نسبت به ریسک پذیری و آزمایش گری، و باورهای بنیادین در مورد ماهیت یادگیری و تدریس، به عنوان متغیرهای اصلی مورد تحلیل قرار می گیرند. یافته ها نشان می دهد که مدارسی با فرهنگ باز، مشارکتی، و حامی نوآوری که در آن رهبران نقش تحول آفرین دارند و معلمان به عنوان یادگیرندگان حرفه ای تشویق می شوند، به مراتب در ادغام معنادار و پایدار فناوری های آموزشی موفق تر عمل می کنند. در نهایت، این مقاله نتیجه گیری می کند که سیاست گذاری های موثر برای توسعه آموزش دیجیتال باید از تمرکز صرف بر ابزارها فراتر رفته و به سرمایه گذاری بر روی ایجاد و پرورش فرهنگ سازمانی مناسب برای استقبال از تغییر و نوآوری در مدارس بپردازند.

کلیدواژه ها:

فرهنگ سازمانی ، پذیرش فناوری ، فناوری های آموزشی ، رهبری آموزشی ، نوآوری در آموزش