بررسی مروری اثرات بیوتکنولوژی بذر، سیاست گذاری کشاورزی و تاب آوری اقلیمی در امنیت غذایی منطقه ای

امنیت غذایی یکی از مهم ترین چالش های جهانی در قرن بیست و یکم است و به طور مستقیم تحت تاثیر عوامل متعددی از جمله بیوتکنولوژی بذر، سیاست گذاری کشاورزی و تاب آوری اقلیمی قرار دارد. این مقاله به بررسی مروری اثرات بیوتکنولوژی بذر بر افزایش تولید و کیفیت محصولات کشاورزی، نقش سیاست گذاری های کشاورزی در ترویج این فناوری و اهمیت تاب آوری اقلیمی در مواجهه با تغییرات محیطی می پردازد. بیوتکنولوژی بذر به عنوان یک ابزار نوین، قادر است به بهبود عملکرد محصولات در برابر بیماری ها و شرایط نامساعد اقلیمی کمک کند. سیاست گذاری های موثر می توانند به ترویج استفاده از این فناوری و بهبود زیرساخت های کشاورزی بپردازند. از سوی دیگر، تاب آوری اقلیمی به توانایی سیستم های کشاورزی برای سازگاری و واکنش به تغییرات اقلیمی اشاره دارد که در نهایت به تامین امنیت غذایی کمک می کند. این مقاله با مرور ادبیات موجود، به تحلیل تعاملات میان این سه عامل و تاثیر آن ها بر امنیت غذایی منطقه ای می پردازد. هدف این مقاله ارائه یک چارچوب مفهومی برای درک بهتر این روابط و شناسایی چالش ها و فرصت های موجود در این زمینه است. در نهایت، این مقاله به اهمیت یکپارچگی بین بیوتکنولوژی، سیاست گذاری و تاب آوری اقلیمی در تحقق امنیت غذایی پایدار تاکید می کند.

کلیدواژه ها:

بیوتکنولوژی بذر ، سیاست گذاری کشاورزی ، تاب آوری اقلیمی ، امنیت غذایی ، تغییرات اقلیمی