دیپلماسی دفاعی: ابزار نوین سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران

جمهوری اسلامی ایران به­ عنوان یکی از کشورهای مهم منطقه خاورمیانه، پس از انقلاب اسلامی ایران همواره با تهدیدهای ­عمده ­ای از سوی برخی از همسایگان و نیز ابرقدرت­ های جهانی مواجه بوده است. جنگ تحمیلی و تحریم­های اقتصادی از جمله مهم­ترین چالش ­های گذشته ایران بوده است. با نگاهی به رفتار سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران در طی چهار دهه گذشته در می­یابیم که جمهوری اسلامی ایران همواره بهره­ گیری از ابزار مذاکره و نیز سایر ابزارهای موثر در عرصه سیاست خارجی از جمله اطلاعاتی، اقتصادی، نظامی و ... را جهت تامین منافع ملی، کاهش تهدیدها و نیز حل مشکلات با کشورهای دیگر مورد توجه خود قرار داده است. امروزه با توجه به بحث­های نوین و تلفیق قدرت سخت و نرم در مفهوم دیپلماسی دفاعی، می­­­­­­­­­­­­­توان بیان داشت که این عرصه به­ عنوان ابزار نوینی در دست سیاست­مداران و دولت­مردان کشورها جهت استفاده در سیاست خارجی عمل می ­نماید. لذا سوال اصلی نوشتار پیش­رو عبارت است از این­که جایگاه دیپلماسی دفاعی در سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران چیست؟ این مقاله از نوع پژوهش­ های توصیفی و اکتشافی است و فرضیه ندارد. نتایج پژوهش نشان می­دهد که دیپلماسی دفاعی در ساحت نظری و عملی نه به عنوان رقیب و یا جایگزین دیپلماسی رسمی بلکه به­عنوان یک دیپلماسی مضاف و یک ابزار نوین در خدمت سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران عمل کرده است.

کلیدواژه ها:

دیپلماسی ، دیپلماسی دفاعی ، قدرت نرم ، ابزارهای سیاست خارجی