آموزش نوین با هوش مصنوعی،مزایا و معایب و پیامدهای روانی آن

با گسترش فناوری های هوش مصنوعی، نظام های آموزشی جهان دچار تحولی بنیادین شده اند. آموزش نوین مبتنی بر هوش مصنوعی با فراهم سازی بسترهای شخصی سازی یادگیری، دسترسی گسترده به منابع آموزشی و افزایش بهره وری معلمان و دانش آموزان، فرصت های تازه ای برای ارتقای کیفیت آموزش ایجاد کرده است. این فناوری ها قادرند با تحلیل داده های یادگیری، نقاط ضعف و قوت هر فراگیر را شناسایی کرده و مسیر یادگیری متناسب با نیازهای فردی را پیشنهاد دهند.در کنار مزایای قابل توجه، چالش ها و معایبی نیز وجود دارد؛ از جمله وابستگی بیش از حد به فناوری، کاهش تعاملات انسانی، تهدید حریم خصوصی داده ها، و نابرابری در دسترسی به ابزارهای هوشمند.از منظر روان شناختی، کاربرد هوش مصنوعی در آموزش می تواند پیامدهای دوگانه ای داشته باشد: از یک سو موجب افزایش انگیزه، خودکارآمدی و رضایت از یادگیری می شود، و از سوی دیگر، در صورت استفاده نادرست، ممکن است منجر به انزوای اجتماعی، اضطراب فناوری و کاهش مهارت های ارتباطی گردد.در نتیجه، بهره گیری موثر از هوش مصنوعی در آموزش مستلزم سیاست گذاری هوشمند، آموزش سواد دیجیتال و حفظ تعادل میان فناوری و ارتباط انسانی است.

کلیدواژه ها:

مهارت ، تدریس ، کیفیت