نقش فعالیت ها و برنامه های پرورشی و فرهنگی در تربیت اجتماعی دانش آموزان

یکی از راه های افزایش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در هر نظامی، بحث افزایش توجه آنان است. فعالیتهای پرورشی در مدارس برای تربیت دانش آموزان انجام می شود و تفکر غالب این فعالیتها به تربیت دینی و اخلاقی انجامد. استفاده از فعالیت ها و برنامه های پرورشی و فرهنگی در تربیت اجتماعی دانش آموزان توسط معلمان باعث افزایش این توجه و تمرکز دانش آموزان می شود که این امر در افزایش بازدهی تحصیلی آنان تاثیر مثبت دارد. اگر مشارکت دانش آموزان در امور مختلف به صورتی سازمان یافته و مطابق با برنامه هایی که مدرسه تدارک می بیند، صورت گیرد، آنان به فعالیت سازمانی خو می گیرند. تقسیم وظایف و مسئولیت ها و مشخص شدن نقش هر کدام از دانش آموزان در فعالیت های گروهی باعث می شود که انضباط اجتماعی محور فعالیت های دانش آموزان قرار گیرد. به این ترتیب، مدرسه علاوه بر این که از ماحصل کار و فعالیت دانشآموزان در جهت پیشبرد امور خود و رسیدن به اهداف آموزشی و پرورشی استفاده می کند، در ایجاد آمادگی نوجوانان امروز و جوانان آینده برای پذیرش نقش و قبول مسئولیت در فعالیت های مختلف جامعه موثر واقع میشود. تربیت اجتماعی یکی از جنبه های اساسی رشد شخصیت دانش آموزان محسوب می شود که بر توانایی های ارتباطی، مسئولیت پذیری و مشارکت آن ها در جامعه تاثیر مستقیم دارد. برنامه های پرورشی به عنوان ابزارهای رسمی و غیررسمی مدارس، نقش مهمی در شکل دهی رفتارهای اجتماعی، ارزش ها و مهارت های زندگی دانش آموزان ایفا می کنند. این برنامه ها با ارائه فعالیت های گروهی، فرهنگی، هنری، ورزشی و اخلاقی، فرصت های عملی برای تعامل مثبت و یادگیری اجتماعی فراهم می آورند. حضور فعال دانش آموزان در این فعالیت ها موجب افزایش اعتماد به نفس، تقویت حس همکاری، رعایت مقررات اجتماعی و توسعه مهارت های حل مسئله می شود.

کلیدواژه ها:

برنامه های پرورشی و فرهنگی ، تربیت اجتماعی ، دانش آموزان ، پیشرفت تحصیلی