نقش صفات شخصیت و رویکرد یادگیری در سلامت روانی و شادکامی دانشجویان

پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش صفات شخصیتی و رویکردهای یادگیری دانشجویان در پیش بینی سلامت روانی و سطح شادکامی آن ها انجام شده است. دوران دانشجویی، مرحله ای حیاتی و پرفشار است که سلامت روان افراد را به شدت تحت تاثیر قرار می دهد. این مطالعه با رویکردی همبستگی، بر آن است تا مشخص سازد چگونه پنج عامل اصلی شخصیت (OCEAN) و رویکردهای یادگیری (عمیق، سطحی و راهبردی) با متغیرهای پیامد یعنی سلامت روان (شامل اضطراب، افسردگی و رضایت از زندگی) و شادکامی ارتباط دارند. نتایج فرضی حاصل از مرور ادبیات و تحلیل های مفهومی نشان داد که صفات شخصیتی، به ویژه برون گرایی و وظیفه شناسی، و همچنین اتخاذ رویکرد یادگیری عمیق، به طور مثبت با شادکامی و سلامت روان همبستگی قوی دارند، در حالی که روان رنجوری ارتباط معکوس و معناداری با این متغیرها نشان می دهد. این یافته ها بر اهمیت طراحی برنامه های مداخله ای در دانشگاه ها تاکید می کند که هم بر تقویت ویژگی های شخصیتی سازگار و هم بر ترویج شیوه های یادگیری موثر متمرکز باشند تا محیطی مساعد برای رشد همه جانبه دانشجویان فراهم آید.

کلیدواژه ها:

صفات شخصیت ، رویکردهای یادگیری ، سلامت روان ، شادکامی ، دانشجویان