سفر به دنیای احساسات: آموزش هوش هیجانی در مقطع ابتدایی

هوش هیجانی از مجموعه ای از مهارت ها تشکیل شده است و اکثر آنها را می توان از طریق آموزش و پرورش بهبود بخشید. به این ترتیب، تعجبی ندارد که به مدارس باید به عنوان نخستین جایگاه ارتقای هوش هیجانی، توجه کنیم، گلمن، مدارس را تنها مکانی می داند که اجتماع برای نواقص کودکان از لحاظ شایستگی هیجانی و اجتماعی می توانند به آن روی آورند. به هر حال، یادگیری مهارت های هیجانی در خانه شروع می شود و کودکان در وضعیت های آغازین هیجانی به مدرسه وارد می شوند. بنابراین، مدارس با چالش تدریس و همین طور اصلاح مهارت های هیجانی کودکان روبه رو هستند. این چالش می تواند با تزریق باسوادی هیجانی به برنامه استاندارد و همین طور ایجاد جو تحصیلی همراه باشد که تحول و کاربست مهارت های هیجانی را شکوفا می سازند. موفقیت و پیشرفت تحصیلی در هر جامعه نشان دهنده موفقیت نظام آموزشی درزمینه هدف یابی و توجه به رفع نیازهای فردی است؛ کودکان و نوجوانان امیدها و سرمایه های آینده جامعه محسوب می شوند، لذا هر گونه سرمایه گذاری برای این گروه سنی در جهت رشد و شکوفایی، به عنوان پشتوانه ای اساسی، ضروری است. با توجه به اینکه تعداد بسیاری از کودکان و نوجوانان ما در مدارس مشغول به تحصیل هستند، بایدتوجه داشت که حصول به اهداف آموزشی با وجود آشفتگی ها و ناسازگاریهای عاطفی و رفتاری امری مشکل و غیرممکن است و با توجه به اینکه کودکان و نوجوانان در مقطع سنی خود با مسائل و مشکلاتی در سازگاری با روابط بین فردی، بلوغ تحصیلی و... مواجه می شوند، ایجاد شایستگی های لازم برای مقابله موثر و کارآمد با چالش های حال و آینده ضروری به نظر می رسد، بدین منظور ضرورت ایجاب می کند که جهت دستیابی به شایستگی های لازم در دانش آموزان آنان را از بعد روانی – اجتماعی توانمند سازیم. اهمیت هوش هیجانی به حدی است که آن را جزو مهارت های لازم برای مدیریت تنش های روزانه می دانند، که موجب بهبودی در سلامت روان فرد می شود.

کلیدواژه ها:

موفقیت ، انگیزه تحصیلی ، هوش هیجانی ، سلامت روان ، سازگاری ، نیازهای فردی