قدرت مدیرعامل و سرمایه گذاری بیش از حد: رویکرد خطی و غیرخطی

هدف: کارایی از مهم ترین معیارهایی است که سرمایه گذاران برای پیدا کردن فرصت های مناسب سرمایه گذاری به دنبال عوامل تاثیرگذار بر آن هستند. از آنجایی که مدیران نقش موثری در اتخاذ تصمیمات شرکت دارند ممکن است از تصمیمات مطلوب سرمایه گذاری منحرف شوند. بنابراین، هدف این پژوهش، بررسی رابطه بین قدرت مدیرعامل و سرمایه گذاری بیش از حد است. بدین منظور، برای توضیح رابطه بین قدرت مدیرعامل و سرمایه گذاری بیش از حد به سه اثر متفاوت پرداخته شده است: اثر اختیار یا آزادی عمل، اثر ریسک گریزی و اثر توانایی. روش شناسی پژوهش: پژوهش حاضر، توصیفی از نوع همبستگی و بر مبنای هدف از نوع کاربردی است و به روش پس رویدادی انجام شده است. در راستای دستیابی به هدف پژوهش، ۱۲۳ شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران در بازه زمانی ۱۳۹۵ تا ۱۴۰۱ بررسی شدند. برای بررسی و تحلیل داده ها، از نرم افزار ایویوز و برای برآورد الگوها، از تحلیل رگرسیون با داده های ترکیبی استفاده شده است. یافته ها: نتایج نشان می دهد بین قدرت مدیرعامل و ناکارایی سرمایه گذاری (سرمایه گذاری بیش از حد) رابطه منفی و معناداری وجود دارد. همچنین، این ارتباط غیرخطی نیست. اصالت / ارزش افزوده علمی: یافته ها نشان می دهد مدیران عامل قوی تر که کنترل اختیاری (اثر اختیاری) بیشتری برای مشارکت در تصمیم گیری بر اساس منافع شخصی خود نسبت به سهامداران دارند، با کسب منافع شخصی از طریق سرمایه گذاری بیش از حد به منافع سهامداران آسیب نمی رسانند. در واقع، به دلیل اثرات ریسک گریزی و توانایی، منافع خصوصی مدیران عامل قدرتمند به طور طبیعی با منافع سهامداران همسو است و بنابراین، احتمال سرمایه گذاری بیش از حد آنها کمتر است.

کلیدواژه ها:

سرمایه گذاری بیش از حد ، قدرت مدیرعامل ، ناکارایی سرمایه گذاری