زبان دین از دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی

در پژوهش حاضر به بررسی دیدگاه قاضی عبدالجبار معتزلی درباره زبان دین با روش توصیفی  تحلیلی پرداخته‎ایم. هدف اصلی تحلیل نظریه های قاضی عبدالجبار درباره شکل گیری زبان، رابطه زبان و دین، و چگونگی انتساب صفات به خداوند است. قاضی عبدالجبار معتقد است که زبان از طریق توافق و قصد انسان ها شکل می گیرد و اسامی خاص و اسم جنس ها صرفا برای ارجاع و فاقد معنای وصفی هستند. دیدگاه وی در این باره تا حدی به برخی نظریات معاصر در فلسفه زبان نزدیک است. در مبحث زبان دین، وی با تاکید بر اشتراک معنوی صفات بین انسان و خدا معتقد است که این اشتراک به تشبیه نمی انجامد و بحث مجاز را راهکار مناسبی تلقی می کند. دیدگاه نهایی وی تا حدی به دیدگاه استنادی آکویناس در نظریه تمثیل شباهت دارد.

کلیدواژه ها:

زبان دین ، صفات خدا ، فلسفه زبان ، قاضی‎ عبدالجبار