بررسی حین عمل جراحی غدد لنفاوی پستان با استفاده از CDP در مود ایمپدیمتریک
محل انتشار: فصلنامه بیماری های پستان، دوره: 18، شماره: 3
سال انتشار: 1404
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 44
فایل این مقاله در 7 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_IJBD-18-3_010
تاریخ نمایه سازی: 20 مهر 1404
چکیده مقاله:
دیسکسیون لنف نودهای آگزیلاری (ALND) تا قبل از دهه ی ۹۰ میلادی، به مدت طولانی نقش مهمی در جراحی سرطان پستان (BCS) نقش ایفا کرده است. در دهه ی ۹۰ میلادی، روش بیوپسی از غدد لنفاوی نگهبان (SLNB) معرفی شد که به زودی جایگزین دیسکسیون وسیع عقده های لنفاوی شد و این محدود کردن جراحی های وسیع تر همراه با کاهش عوارض جراحی های وسیع شد (۲،۱). به طوری که در طی دهه های اخیر، در جراحی بیشتر بیماران سرطان پستان، SLNB جایگزین ALND شده و در بسیاری موارد، دیسکسیون عقده های لنفی زیر بغل ، درمان قابل قبولی نیست (۳،۲).
در طی دو دهه ی بعد از معرفی SLNB، بررسی حین عمل جراحی غدد لنفاوی نگهبان به جراحان کمک می کرد تا بتوانند در صورت درگیر بودن عقده های لنفی نگهبان، جراحی دیسکسیون کامل عقده های لنفی زیر بغل را نیز انجام دهند و ریسک عمل دوباره در بیماران دارای لنف نود مثبت را کاهش دهند. بعد از چند سال اما، این بررسی های حین عمل، با توجه به کاهش اندیکاسیون های ALND در هر دو عمل حفظ پستان و ماستکتومی، بخش عمده ای از اهمیت خود را از دست داد (۷-۴).
در حال حاضر ALND هنوز در گروه های کوچکی از بیماران سرطان پستان انجام می شود، مانند بیمارانی که بعد از دریافت شیمی درمانی نئوادجوانت، هنوز لنف نود درگیر دارند (۹،۸). علاوه بر این بیماران دارای سرطان پستان لومینال که تعداد ۳ یا بیشتر لنف نود مثبت دارند نیز کاندید ALND هستند (۱۰-۱۴).
افزایش مواردی که بیماران کاندید نئوادجوانت کموتراپی هستند ، خصوصا در کشورهایی که این بیماری در مرحله ی پیشرفته تری کشف می شود، باعث می شود تا میزان بالاتری از لنف نود مثبت بعد از نئوادجوانت کموتراپی که نیاز به دیسکسیون عقده ای لنفی داشته باشند وجود داشته باشد و به همین دلیل، بررسی لنف نودها حین عمل اهمیت اپیدمیولوژیک خود را در این گروه از بیماران حفظ کرده است (۸).
بررسی غدد لنفاوی حین عمل به طور معمول با فروزن سکشن و تاچ پرپ انجام می شود (۱۵،۱۴). هر دوی این روش برخلاف دقت قابل قبولشان در بیماران دارای سرطان پستان لومینال داکتال (۱۰)، در موارد پس از نئوادجوانت کموتراپی و لوبولار کارسینوما دقت پایین تری دارند (۱۵-۱۷). علاوه بر این، تهیه ی فروزن سکشن از سه لنف نود به طور متوسط حدودا ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعت به زمان عمل اضافه می کند و این باعث از دست رفتن منابع، طولانی شدن مدت بیهوشی و افزایش ریسک عوارض، هدر رفتن زمان جراح ها و اتاق عمل و در نتیجه طولانی تر شدن لیست بیماران در حال انتظار می شود (۱۸).
کلیدواژه ها:
نویسندگان
ناهید راعی
Department of Surgery, Tehran University of Medical Sciences, Tehran, Iran
محمد عبدالاحد
Nano Bioelectronics Devices Lab, Cancer Electronics Research Group, School of Electrical and Computer Engineering, Faculty of Engineering, University of Tehran, Iran
احمد کاویانی
Department of Surgical Oncology, University of Montreal, Montreal, Canada
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :
