پیش بینی اختلالات رفتاری کودکان کار بر اساس ترومای دوره کودکی با میانجیگری انعطاف پذیری روانشناختی

مقدمه: کودکان کار یکی از آسیب پذیرترین گروه های جامعه هستند که مواجهه زودهنگام با شرایط سخت کاری، این کودکان را مستعد ابتلا به اختلالات رفتاری می کند. بنابراین هدف مطالعه حاضر پیش بینی اختلالات رفتاری کودکان کار بر اساس ترومای دوره کودکی با میانجیگری انعطاف پذیری روانشناختی  بود.  روش کار: پژوهش حاضر یک مطالعه توصیفی- همبستگی از نوع معادلات ساختاری بود. جامعه ی آماری آن را کلیه کودکان کار ۱۲ تا ۱۵ سال شهر تهران در سه ماهه آخر سال سال ۱۴۰۳ تشکیل دادند که ۳۷۵ نفر واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند و به پرسش نامه های مشکلات رفتاری کودکان کوای و پترسون[ [۱]، پرسشنامه ترومای دوره کودکی برنستاین و استین[۲] و پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی دنیس و واندر[۳] پاسخ دادند. مدل پژوهش و روابط بین متغیرها با استفاده از روش مدل یابی معادلات ساختاری با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و نرم افزار Amos تحلیل شدند. یافته ها: نتایج تحلیل داده ها نشان داد انعطاف پذیری روانشناختی در ارتباط بین ترومای دوره کودکی (۰۱/۰ < P، ۸۹/۲ = Z) با اختلالات رفتاری نقش واسطهای معناداری دارد. همچنین انعطاف پذیری روانشناختی با اختلالات رفتاری رابطه منفی معناداری (۰۱/۰ < P، ۱۳/۵- = t)  دارد. نتیجه گیری: یافته های پژوهش بر اهمیت تقویت عوامل محافظتی مانند انعطاف پذیری روان شناختی در برنامه های مداخله ای برای کودکان کار تاکید دارد تا از تبعات منفی تجربه های آسیب زا در دوران کودکی پیشگیری شود.

کلیدواژه ها:

Behavioral disorders ، Childhood trauma ، Psychological flexibility ، Child laborers. ، اختلالات رفتاری ، ترومای دوره کودکی ، انعطاف پذیری روانشناختی ، کودکان کار.