اثر بکارگیری فناوری های نوین آموزشی بر انگیزه و خلاقیت دانش آموزان با نقش میانجی آموزش ترکیبی (مطالعه موردی: دانش آموزان دوره دوم متوسطه منطقه یک شهر ارومیه)

هدف این پژوهش بررسی تاثیر بکارگیری فناوری های نوین آموزشی بر انگیزه و خلاقیت دانش آموزان با نقش میانجی آموزش ترکیبی بود. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی؛ از لحاظ تجزیه و تحلیل، پژوهشی کمی و تحلیلی و با توجه به موضوع و طرح تحقیق، در قلمرو پژوهش های تجربی و از لحاظ روش تحقیق از نوع نیمه تجربی بوده است. جامعه آماری پژوهش حاضر را تمامی دانش اموزان دوره دوم ابتدایی شهر ارومیه در سال تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ تشکیل می دهند که در پایه پنجم مشغول به تحصیل بوده اند. با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای تصادفی بود که تعداد ۶۰ دانش انتخاب سپس به دو گروه تقسیم بندی شد و هر یک از گروه ها به یکی از روش های ترکیبی و سنتی دروس پایه پنجم در طی ۶ جلسه آموزش داده شد. ابزار گردآوری اطلاعات شامل پرسشنامه استاندارد انگیزش تحصیلی ژادانو و همکاران (۲۰۲۲) و پرسشنامه استاندارد خلاقیت لهمکل (۲۰۲۱) بود. برای آزمون فرضیات از آزمون تحلیل کواریانس و با استفاده از نرم افزار spss صورت گرفت. نتایج تحقیق نشان می دهد که فناوری های نوین بر انگیزه و خلاقیت دانش آموزان تاثیر مثبت و معنی داری دارد(سطح معناداری ۰۱/۰). همچنین نتایج تحقیق نشان داد که آموزش ترکیبی به عنوان متغیر میانجی بر انگیزه و خلاقیت دانش اموزان نقش مثبت و معناداری دارد (سطح معناداری ۰۱/۰). با توجه به نتایج پژوهش می توان گفت که مسئولان نظام آموزشی بکارگیری فناوری های نوین آموزشی و آموزش ترکیبی را در راس برنامه های خود قرار دهند. کلیدواژه ها: فناوری های نوین آموزشی، انگیزه، خلاقیت،آموزش ترکیبی.