مقایسه درد و اضطراب کودکان حین دریافت بی حسی نسج پالاتال با دو روش ترنس پاپیلاری و دستگاه بی حسی کامپیوتری

مقدمه: تزریق بی حسی با حداقل درد، علاوه بر جلوگیری از بروز ترس و اضطراب در کودک، باعث ایجاد تمایل مثبت در کودکان نسبت به درمان های دندانپزشکی در آینده می شود. یکی از روش های تزریق بی حسی در فک بالا اینفیلتراسیون پالاتال است. استفاده از سرنگ های آسپیره شونده قدیمی رایج ترین شیوه انجام این تزریق محسوب می شود، اما روش ها و تکنولوژی های جدید نیز به منظور تزریق بی حسی با کم ترین میزان درد و اضطراب ابداع شده اند. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه میزان درد و اضطراب حین تزریق اینفیلتراسیون پالاتال در دو روش ترنس پاپیلاری و دستگاه بی حسی کامپیوتری در کودکان بود.مواد و روش ها: این مطالعه کارآزمایی بالینی بر روی ۳۶ کودک ۷-۵ ساله که نیازمند درمان پالپوتومی و روکش استیل ضدزنگ (SCC) دو طرفه دندان های مولر اول و دوم شیری فک بالا بودند انجام شد. تزریق اینفیلتراسیون پالاتال با استفاده از دو تکنیک مختلف بی حسی موضعی ترنس پاپیلاری و دستگاه بی حسی کامپیوتری به روش Split Mouth انجام شد. میزان درد و اضطراب کودکان در دو تکنیک به کمک معیار فیزیولوژیک (میزان ضربان قلب)، معیار Subjective درد (Faces Pain Rating Scale) و معیار Objective درد ((Sound Eye Motor, SEM اندازه گیری شد. نتایج توسط نرم افزار SPSS نسخه ۲۲ و در سطح اطمینان ۹۵ درصد تجزیه و تحلیل شد. مقایسه میانگین ها توسط آزمون t مستقل و مقایسه فراوانی توسط آزمون دقیق فیشر انجام شد.یافته ها: در روش ترنس پاپیلاری افزایش میزان ضربان قلب حین پروسه بی حسی پالاتال به طور معنی داری کمتر از روش دستگاه بود. (P=۰/۰۰۶) فراوانی معیار SEM نیز در تکنیک ترنس پاپیلاری کمتر بود اما از نظر آماری معنی دار نبود (۰/۵۹۲=P). به علاوه بین فراوانی معیار Faces pain rating scale در بی حسی پالاتال در دو روش دستگاه و ترنس پاپیلاری تفاوت معنی دار وجود نداشت. (۰/۱۵۴=P).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه نشان داد که تکنیک ترنس پاپیلاری نسبت به تکنیک دستگاه بی حسی کامپیوتری  موجب اضطراب کم تری حین تزریق بی حسی پالاتال در کودکان شد.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، درد ، دندانپزشکی کودکان ، بی حسی موضعی ، کامپیوتر