اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری بر میزان استفاده از شبکههای اجتماعی مجازی و افسردگی در دانش آموزان دختر متوسطه اول

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثر بخشی درمان شناختی - رفتاری بر میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و افسردگی در دانش آموزان دختر متوسطه اول انجام شد. روش پژوهش، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر متوسطه اول شهرستان ساری در نیمسال دوم تحصیلی ۱۴۰۴-۱۴۰۳ میباشد که از بین آنان، ۳۰ دانش آموز که معیارهای ورود به پژوهش را داشتند به روش نمونه گیری غیر تصادفی و در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل به طور مساوی تقسیم شدند گروههای آزمایش تحت درمان شناختی - رفتاری اس بک ترجمه جمشیدی (۲۰۲۳)، طی ۸ جلسه ۹۰ دقیقه ای قرار گرفتند در این مدت گروه کنترل هیچ مداخله ای را دریافت نکردند. اطلاعات اصلی این پژوهش با استفاده از پرسشنامه میزان استفاده از شبکههای اجتماعی دستیار و همکاران (۱۳۹۸) و پرسشنامه افسردگی بک - نسخه دوم (۱۹۹۶) به دست آمد. در تحلیل دادهها از نرم افزار -۲۴-SPSS و آزمون تحلیل کوواریانس استفاده شد. یافتهها نشان دادند که درمان شناختی رفتاری در میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و افسردگی دانش آموزان به ترتیب ۶۲/۴۳۵ (۱،۲۵) و ۶۹۳۷۶ (۱،۲۵) موثر بوده است (۰/۱>P)؛ مجذور سهمی اتا شدت این اثر را به ترتیب (۰/۳۵۱) و (۰/۴۱۸) نشان میدهد نتیجه گیری شد که درمان -شناختی- رفتاری بر کاهش میزان استفاده از شبکه های اجتماعی مجازی و افسردگی در دانش آموزان دختر متوسطه اول تاثیر دارد که با توجه به شدت اثر این درمان بر افسردگی تاثیر بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

افسردگی ، درمان شناختی - رفتاری ، شبکه های اجتماعی مجازی