اثر بخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اجتناب تجربه ای و ناگویی هیجانی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس یک مطالعه نیمه تجربی

هدف از تحقیق حاضر اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر اجتناب تجربه ای و ناگویی هیجانی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس یک مطالعه نیمه تجربی مراجعه کننده به مراکز درمانی بیماری ام اس شهر بابل بود. جامعه پژوهش شامل کلیه بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس مراجعه کننده به مراکز درمانی و پیشگیری بیماری مالتیپل اسکلروزیس شهر بابل در سال ۱۴۰۳ بود. پژوهش حاضر بصورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل بود. روش نمونه گیری این پژوهش بصورت نمونه گیری در دسترس با ملاک های ورود بود. شرکت کنندگان به پرسشنامه اجتناب تجربه ای و ناگویی هیجانی پاسخ دادند. سپس بصورت تصادفی به دو گروه (۱۵) نفر گروه کنترل و ۱۵ نفر گروه آزمایش تقسیم شدند. مداخله بر روی گروه آزمایش اجرا شد. مداخله درمانی این تحقیق شامل آموزشهایی بود که طبق پروتکل درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد (هیز و همکاران، ۲۰۱۳) در طی ۸ جلسه ۶۰ دقیقه ای بر روی گروه آزمایش صورت پذیرفت. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش تحلیل کواریانس استفاده شد. نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد بر اجتناب تجربه ای و ناگویی هیجانی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس اثربخش بوده است سطح معناداری در پژوهش حاضر ۰/۰۵= در نظر گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس ، اجتناب تجربه ، ای درمان پذیرش و تعهد ، ناگویی هیجانی