کاربرد های پیشرفته نانو ذرات در مهار آنژیوژنز توموری

آنژیوژنز یا رگزایی، فرایندی فیزیولوژیک است که طی آن رگ های خونی جدید از عروق پیشین منشا می گیرند. با این حال، در شرایط پاتولوژیک مانند سرطان، این روند به طور غیرطبیعی فعال می شود و نقش کلیدی در رشد، بقا و متاستاز تومورها ایفا می کند. مهار هدفمند آنژیوژنز به عنوان یکی از راهبردهای موثر در درمان سرطان، توجه گسترده ای را به خود جلب کرده است. در سال های اخیر، فناوری نانو به ویژه استفاده از نانوذرات با ویژگی های ساختاری، شیمیایی و سطحی قابل تنظیم به عنوان ابزاری نوین برای هدف قرار دادن آنژیوژنز توموری مطرح شده است. نانوذراتی مانند طلا، نقره، سیلیکا، پلی مری و سایر نانوساختارها، با قابلیت بارگذاری داروها، مهارکننده های مولکولی و عوامل ضد آنژیوژنزی، توانایی تاثیرگذاری مستقیم بر مسیرهای سلولی مرتبط با رگزایی همچون VEGF، HIF-۱α و PI۳K/Akt را دارند. افزون بر این، امکان تصویربرداری هدفمند و رهگیری نانوذرات در بدن، چشم اندازی نوین برای درمان دقیق و غیرتهاجمی فراهم ساخته است. این مقاله با هدف مرور مکانیسم های بیولوژیکی آنژیوژنز توموری، کاربردهای پیشرفته نانوذرات در مهار این فرایند، طراحی نانوسامانه های دارویی هدفمند، و چالش های موجود در مسیر انتقال این فناوری به بالین، نگاشته شده است. هدف نهایی این مطالعه، ارائه دیدگاهی جامع و به روز از نقش نانوذرات در مهار هوشمند آنژیوژنز و گشودن افق هایی نو در درمان هدفمند سرطان است.

کلیدواژه ها:

نانوذرات ، آنژیوژنز ، سرطان ، فناوری نانو ، درمان هدفمند