مقایسه اثر بخشی درمان شناختی رفتاری و درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش بر پرخاشگری دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قشم

هدف از انجام پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش(ACT) و درمان شناختی-رفتاری(CBT) بر پرخاشگری دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قشم در سال ۱۴۰۳بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ روش تحقیق، نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری شامل کلیه ی دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قشم به تعداد ۲۳۴۱ بود. تعداد ۴۵ نفر از دانش آموزان به روش نمونه گیری مبتنی برهدف به عنوان نمونه انتخاب شدند و سپس به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (۱۵ نفر) و یک گروه کنترل (۱۵ نفر) جایگزین شدند. ابزار پژوهش شامل پرخاشگری باس و پری(۱۹۹۲) بود. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش اول تحت مداخله درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش، گروه آزمایش دوم تحت مداخله درمان شناختی-رفتاری قرار گرفتند و گروه کنترل هیچ گونه درمانی دریافت نکرد. تحلیل داده ها با کمک آمار توصیفی و تحلیل کواریانس آنکووا با نرم افزار SPSS۲۱ انجام شد. نتایج نشان داد: درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان شناختی-رفتاری بر پرخاشگری دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قشم موثرند. بین میزان اثربخشی درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش و درمان شناختی-رفتاری بر پرخاشگری دانش آموزان مقطع متوسطه اول شهر قشم تفاوت وجود دارد. همچنین نتایج نشان داد: درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش نسبت درمان شناختی رفتاری بر پرخاشگری دانش آموزان شهر قشم اثر بیشتری دارد(۰۵/۰>p ). بر اساس نتایج پژوهش بهتر است برای کاهش سطح پرخاشگری دانش آموزان از درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش استفاده گردد.

کلیدواژه ها:

درمان مبتنی بر تعهد و پذیرش ، درمان شناختی-رفتاری ، پرخاشگری