تحلیل ارتباط خودتنظیمی شناختی و مهارت های حل مسئله در یادگیرندگان نوجوان

خودتنظیمی شناختی به عنوان توانایی افراد در کنترل و هدایت فرایندهای فکری خود به منظور دستیابی به اهداف یادگیری، نقش مهمی در موفقیت تحصیلی نوجوانان ایفا می کند. این مهارت شامل برنامه ریزی، پایش، ارزیابی و بازنگری افکار و استراتژی های یادگیری است که به یادگیرندگان امکان می دهد در مواجهه با چالش های آموزشی تصمیمات موثرتری اتخاذ کنند. از سوی دیگر، مهارت های حل مسئله توانایی افراد برای شناسایی مشکلات، تحلیل علل، تولید راه حل های خلاقانه و انتخاب بهترین گزینه را در بر می گیرد. پژوهش های اخیر نشان می دهند نوجوانانی که در خودتنظیمی شناختی قوی هستند، تمایل بیشتری به استفاده از استراتژی های موثر حل مسئله دارند و در مواجهه با مسائل تحصیلی یا زندگی روزمره، عملکرد بهتری از خود نشان می دهند.با توجه به اهمیت همزمان این دو متغیر، بررسی ارتباط میان خودتنظیمی شناختی و مهارت های حل مسئله می تواند به شناخت بهتر ویژگی های یادگیری نوجوانان کمک کند و راهکارهایی برای ارتقای توانمندی های آنان ارائه دهد. یافته ها نشان می دهند که سطح بالای خودتنظیمی شناختی با افزایش انعطاف پذیری فکری، تمرکز و اعتماد به نفس در حل مسائل همراه است و نوجوانان را قادر می سازد راه حل های خلاقانه و منطقی ارائه دهند. این ارتباط همچنین بر انگیزش یادگیری، توانایی تصمیم گیری و مدیریت موقعیت های پیچیده تاثیرگذار است. در نتیجه، توسعه برنامه های آموزشی و فعالیت های تمرینی که خودتنظیمی شناختی و مهارت های حل مسئله را تقویت می کنند، می تواند به ارتقای کیفیت یادگیری و موفقیت تحصیلی نوجوانان منجر شود.

کلیدواژه ها:

ارتباط ، خود تنظیمی شناختی ، مهارت حل مسئله ، یادگیرندگان نوجوان