تاثیر مدل های یادگیری ترکیبی بر توسعه سواد دیجیتال معلمان و دانش آموزان ابتدایی

این مقاله مروری به بررسی تحلیلی و نظام مند تاثیر مدل های مختلف یادگیری ترکیبی بر فرایند توسعه سواد دیجیتال در میان معلمان و دانش آموزان دوره ابتدایی می پردازد. در عصر حاضر، سواد دیجیتال به عنوان یک شایستگی بنیادین، هم رده با سواد خواندن و نوشتن، برای مشارکت موثر در جامعه اطلاعاتی ضروری است. یادگیری ترکیبی، با ادغام استراتژیک آموزش حضوری و فعالیت های یادگیری آنلاین، محیطی پویا و اصیل برای کسب و تمرین مهارت های دیجیتال فراهم می آورد. این پژوهش با مرور ادبیات نظری و مطالعات پیشین، نشان می دهد که چگونه مدل های مشخصی از یادگیری ترکیبی، مانند مدل چرخشی یا کلاس معکوس، می توانند به صورت هدفمند برای ارتقای ابعاد گوناگون سواد دیجیتال به کار گرفته شوند. این ابعاد شامل توانایی جستجو، ارزیابی انتقادی اطلاعات، تولید محتوای دیجیتال، ارتباط و همکاری آنلاین، و رعایت اصول ایمنی و شهروندی دیجیتال است. برای دانش آموزان ابتدایی، این مدل ها فرصتی برای یادگیری این مهارت ها در یک بستر کنترل شده و معنادار فراهم می کنند. برای معلمان، پیاده سازی این رویکردها نه تنها به ارتقای سواد دیجیتال شخصی آن ها منجر می شود، بلکه صلاحیت های پداگوژیک لازم برای آموزش موثر این مهارت ها به نسل جدید را نیز در آن ها پرورش می دهد. نتایج این بررسی موید آن است که اجرای هدفمند و باکیفیت یادگیری ترکیبی، یک راهبرد کلیدی برای نهادینه کردن سواد دیجیتال از سال های پایه تحصیلی و توانمندسازی همزمان معلمان و دانش آموزان است.

کلیدواژه ها:

یادگیری ترکیبی ، سواد دیجیتال ، دوره ابتدایی ، معلمان ، دانش آموزان ، آموزش مبتنی بر فناوری