تدریس چندحسی برای دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم» با استفاده از فناوری های لمسی، صوتی و بصری هم زمان

تدریس چندحسی به عنوان یک رویکرد آموزشی نوین، با بهره گیری هم زمان از محرک های لمسی، صوتی و بصری، امکان افزایش توجه و یادگیری دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم را فراهم می کند. دانش آموزان این گروه اغلب در پردازش اطلاعات حسی و تمرکز دچار دشواری هستند و استفاده از روش های سنتی آموزشی پاسخگو نیست. فناوری های چندرسانه ای، با ارائه بازخوردهای هم زمان و تحریک چندکاناله، می توانند تعامل دانش آموزان را با محیط یادگیری بهبود بخشند. پژوهش های اخیر نشان می دهد ترکیب محرک های لمسی، صوتی و تصویری باعث تقویت حافظه و مهارت های شناختی می شود. استفاده از ابزارهای لمسی مانند تبلت های هوشمند و فناوری های صوتی و تصویری به معلمان امکان می دهد فعالیت های آموزشی را مطابق نیازهای فردی دانش آموزان تنظیم کنند. این روش علاوه بر تقویت انگیزه یادگیری، موجب کاهش اضطراب و افزایش خودکارآمدی می شود. در این رویکرد، طراحی محتوا با در نظر گرفتن حساسیت های حسی دانش آموزان اهمیت ویژه ای دارد. بدین ترتیب، تدریس چندحسی می تواند یک راهکار موثر برای ارتقای کیفیت آموزش در این گروه فراهم آورد.هم چنین، اجرای برنامه های آموزشی چندحسی نیازمند ارزیابی مستمر و بازخورد دقیق از عملکرد دانش آموزان است. معلمان می توانند با استفاده از فناوری های دیجیتال و ابزارهای سنجش الکترونیکی، میزان تعامل و یادگیری دانش آموزان را به طور دقیق پیگیری کنند. این فرآیند باعث می شود آموزش شخصی سازی شده و بر اساس نیازهای واقعی هر دانش آموز ارائه شود. علاوه بر این، ترکیب صدا، تصویر و لمس، امکان یادگیری مفاهیم پیچیده را ساده تر می کند و دانش آموزان را تشویق به مشارکت فعال می نماید.

کلیدواژه ها:

تدریس چند حسی ، دانش آموزان دارای اختلال طیف اوتیسم ، فناوری های لمسی و صوتی و بصری