تاثیر تعامل انسان و ماشین بر هویت حرفه ای معلمان و کیفیت روابط آموزشی در مدارس دیجیتال عصر نوین

ظهور فناوری های هوشمند و مدل های انسان–ماشین در آموزش، چالشی تازه برای نظام های تعلیم و تربیت ایجاد کرده است. در مدارس دیجیتال عصر نوین، تعامل بین انسان و ماشین نه تنها بر شیوه تدریس و یادگیری اثر می گذارد، بلکه یکی از عوامل بنیادی در شکل گیری و تحول هویت حرفه ای معلمان و ماهیت روابط آموزشی محسوب می شود. این مقاله تلاش دارد با رویکردی تحلیلی مفهومی و در چارچوب نظریه هویت اجتماعی و کنش متقابل نمادی، تاثیر تعامل انسان و ماشین را بر ابعاد روانی، اجتماعی و اخلاقی حرفه معلمی تبیین نماید و پیامدهای آن را برای کیفیت روابط میان معلم و دانش آموز در مدارس هوشمند بررسی کند. این پژوهش با هدف ارائه یک چارچوب مفهومی جامع، به جای تکیه بر داده های آماری، بر استدلال های فلسفی، جامعه شناختی و روان شناختی تمرکز دارد و سعی می کند پیچیدگی های این همزیستی نوین را در آموزش تبیین نماید.

کلیدواژه ها:

تعامل انسان و ماشین ، هویت حرفه ای معلمان ، روابط آموزشی ، مدارس دیجیتال ، هوش مصنوعی آموزشی