مهارتهای تشخیص مسائل اخلاقی در حرفه و شغل

تشخیص به موقع مسائل اخلاقی در محیط های حرفه ای، نقشی حیاتی در پیشگیری از بحران های سازمانی و حفظ اعتماد ذینفعان ایفا می کند. این پژوهش با هدف تحلیل عوامل موثر بر ارتقای مهارت تشخیص مسائل اخلاقی و ارائه راهکارهای آموزشی-سازمانی، از طریق مرور نظاممند ۳۰ مطالعه فارسی (۱۳۹۴–۱۴۰۳) و ۳۰ مطالعه بین المللی (۲۰۱۰–۲۰۲۳) انجام شد. یافته ها نشان داد که آموزش های حرفه ای مبتنی بر سناریوهای واقعی(مانند شبیه سازی تعارضات) تا ۴۰ درصد توانایی تشخیص اخلاقی را در محیط های صنعتی بهبود می بخشد. از سوی دیگر، فرهنگ سازمانی باز و رهبری اخلاق مدار به عنوان دو عامل کلیدی، گزارش دهی تخلفات را تا ۵۰ درصد افزایش می دهند. تفاوت های معناداری بین حرفه ها مشاهده شد؛ به طوریکه حرفه های نوین به دلیل ابهام در قراردادها و سوگیری الگوریتمی، با چالش های پیچیده تری در شناسایی مرزهای اخلاقی مواجهند. همچنین، هوش اخلاقی و سواد اخلاقی به عنوان مولفه های فردی، همبستگی مستقیمی با دقت تشخیص مسائل دارند. با این حال، کمبود مدل های ترکیبی (کیفی-کمی) و غفلت از تاثیر فناوری های نوین در پژوهش های فارسی، از محدودیت های اصلی پیشینه موجود شناسایی شد. این مطالعه پیشنهاد می کند که ادغام آموزش های عملی با فناوری های شبیه ساز (مانند هوش مصنوعی) و توسعه چارچوب های انعطاف پذیر بین حرفه ای، گام بعدی در تقویت این مهارت است.

کلیدواژه ها:

تشخیص مسائل اخلاقی ، اخلاق حرفه ای ، آموزش اخلاق