بهره وری از عناصر اقلیمی در معماری بومی ایران

ساخت خانه های سنتی با حیاط های زیبا به دلایلی همچون عدم توجه به معنا وکیفیت فضایی و غلفت از تاثیرگذاری محیط بر روان آدمی مورد بی توجهی قرارگرفته است. درحالیکه انسان جزئی از طبیعت است و ارتباط نزدیکش با طبیعت باعث ادامه حیات و دوام زندگی اوست. این ارتباطارزشمند در تعالیم دین اسلام نیز مورد تاکید قرارگرفته است. از سوی دیگرحیاط خانه ایرانی گزیده نمادین طبیعت است. ساماندهی حیاط باعناصرمنظر شرط اصلی درمعنا بخشی و ایجاد حس زیبایی در آن است. در این پژوهش،هدف بازشناساندن نقش عناصرطبیعی )آب،خاک،گیاه،باد،نور( با نگرش اقلیمی،درخانه های سنتی ایران می باشد. ساختارکلی این نوشتارمشتمل بر بررسی نقش هر یک از این عوامل از نظر اقلیمی ومحیطی و راهکارهایی که آسایش وآرامش انسان رادرمحیط زندگی او تأمین کند،است. چرا که زندگی در شهرهای کوچک و بزرگ منجر به فراموشیبسیاری از نیازهای اساسی انسان و از بین رفتن کیفیت های معماری شده است

کلیدواژه ها:

آب ، خاک ، گیاه ، باد ، نور ، اقلیم