معلم به عنوان طراح سفرهای یادگیری دیجیتال

در عصر حاضر، تحولات فناورانه و دگرگونی های پارادایمی در حوزه آموزش، ضرورت بازاندیشی در نقش محوری معلم را دوچندان ساخته است. در این میان، تصور معلم نه صرفا به عنوان انتقال دهنده دانش، بلکه به مثابه طراح و تسهیل گر «سفرهای یادگیری دیجیتال»، از اهمیت بسزایی برخوردار است. این رویکرد، ضمن پاسخگویی به پیچیدگی های محیط های یادگیری نوین، زمینه ساز یادگیری عمیق، شخصی سازی شده و معنادار برای فراگیران است. هدف این مطالعه نظری، تبیین ابعاد و مولفه های نقش معلم به عنوان طراح سفر یادگیری دیجیتال و ارائه یک چارچوب مفهومی برای این هویت حرفه ای نوین است. یافته های کلیدی این پژوهش نشان می دهد که این نقش فراتر از صرفا بکارگیری ابزارهای دیجیتال، مستلزم اتخاذ «تفکر طراحی آموزشی» است؛ رویکردی که بر فهم عمیق نیازها و تجربیات فراگیران، طراحی مراحل یادگیری با رویکرد پداگوژیکال خلاقانه، و بهره گیری هوشمندانه از فناوری های تعاملی تاکید دارد. این چارچوب، با در نظر گرفتن ابعاد روانشناختی (مانند انگیزه و خودتنظیمی)، اجتماعی (تعامل و همکاری)، و فرهنگی (بسترهای یادگیری متنوع)، بر اهمیت ایجاد محیط های یادگیری چابک و انعطاف پذیر تاکید می کند. در نهایت، این مطالعه نظری نه تنها به غنی سازی ادبیات علمی در حوزه پداگوژی دیجیتال یاری می رساند، بلکه می تواند رهنمودهایی عملی برای برنامه های تربیت معلم، توسعه حرفه ای فرهنگیان، و سیاست گذاری های آموزشی در راستای آماده سازی معلمان برای ایفای نقشی فعال در اکوسیستم یادگیری آینده ارائه دهد.

کلیدواژه ها:

نقش معلم ، طراحی یادگیری ، مسیرهای یادگیری ، یادگیری دیجیتال ، محیط یادگیری دیجیتال