اثر حکمرانی مشارکتی در مدیریت منابع انسانی بر تعامل اجتماعی و انگیزش کارکنان

امروزه سازمان ها در محیطی پیچیده و رقابتی فعالیت می کنند و برای ارتقای بهره وری، نوآوری و پایداری نیازمند توجه به نقش محوری سرمایه انسانی هستند. یکی از رویکردهای نوین در این حوزه، حکمرانی مشارکتی است که بر مشارکت کارکنان در تصمیم گیری ها و سیاست گذاری های منابع انسانی تاکید دارد. این مقاله به بررسی اثر حکمرانی مشارکتی بر تعامل اجتماعی و انگیزش کارکنان می پردازد. مرور ادبیات و پژوهش های پیشین نشان می دهد که ایجاد فرصت مشارکت، شفافیت در فرآیندها و تقویت اعتماد متقابل، منجر به افزایش تعامل اجتماعی میان کارکنان و ارتقای انگیزش درونی آنان می شود. نتایج این تحلیل بیانگر آن است که حکمرانی مشارکتی علاوه بر ایجاد انسجام سازمانی، نقشی کلیدی در تقویت رضایت شغلی و تعلق سازمانی داشته و می تواند به مزیت رقابتی پایدار منجر گردد.

کلیدواژه ها:

حکمرانی مشارکتی ، مدیریت منابع انسانی ، تعامل اجتماعی ، انگیزش کارکنان ، تعلق سازمانی