حکمرانی انعطاف پذیر در مدیریت منابع انسانی و تاثیر آن بر انعطاف پذیری شغلی و رضایت کارمندی

در عصر تحول دیجیتال و تغییرات سریع محیط کاری، سازمان ها با نیاز فزاینده ای به انعطاف پذیری در مدیریت منابع انسانی مواجه هستند. این پژوهش به بررسی تاثیر حکمرانی انعطاف پذیر، شامل سیاست هایی نظیر کار هیبریدی، ساعات کاری شناور و مرخصی انعطاف پذیر، بر انعطاف پذیری شغلی کارکنان و در نهایت رضایت کارمندی می پردازد. مدل پژوهش با هدف تحلیل روابط میان این متغیرها و ارزیابی نقش میانجی انعطاف پذیری شغلی طراحی شده است. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری شده و با استفاده از روش های تحلیل آماری توصیفی، همبستگی و مدل سازی معادلات ساختاری (SEM) تحلیل می شوند. نتایج مورد انتظار پژوهش نشان می دهد که سیاست های انعطاف پذیر می توانند انعطاف پذیری شغلی کارکنان را افزایش داده و رضایت شغلی آنان را بهبود بخشند، که پیامدهای عملیاتی مهمی برای مدیران منابع انسانی دارد.

کلیدواژه ها:

حکمرانی انعطاف پذیر ، مدیریت منابع انسانی ، انعطاف پذیری شغلی ، رضایت کارمندی ، کار هیبریدی