سازمان ملل متحد در جستجوی توازن میان اخلاق و فرمالیسم در نظام حقوقی بین الملل

این مقاله به بررسی نقش محوری و چالش برانگیز سازمان ملل متحد در ایجاد تعادل میان دو اصل اساسی اخلاق و فرمالیسم « قانون گرایی صوری » در عرصه حقوق بین الملل می پردازد. در بستر پیچیده روابط بین المللی، سازمان ملل از یک سو متعهد به ترویج ارزش های اخلاقی بنیادین مانند عدالت، صلح، حقوق بشر و توسعه پایدار است و از سوی دیگر، باید در چارچوب قواعد و رویه های حقوقی مشخص و مورد توافق دولتها عمل کند. این پژوهش با روش توصیفی-تحلیلی نشان می دهد که چگونه این نهاد بین المللی در مواجهه با معضلاتی چون مداخله بشردوستانه، تحریم ها، مقابله با تروریسم و اجرای عدالت کیفری بین المللی، در تلاش است تا میان الزامات اخلاقی جهان شمول و ضرورت پایبندی به ساختارهای حقوقی رسمی، پلی ایجاد نماید. یافته ها حاکی از وجود تنش دائمی میان این دو مفهوم است و اینکه سازمان ملل با مکانیزم هایی همچون تفسیر منشور، توسعه تدریجی حقوق بین الملل عرفی و تاکید بر «مسئولیت در قبال حمایت»، در پی یافتن نقطه تعادل است. در نهایت، مقاله نتیجه می گیرد که اگرچه دستیابی به توازن کامل دشوار است، اما این جستجو، ذات پویا و تکاملی نظام حقوقی بین الملل معاصر را شکل می دهد.

کلیدواژه ها:

سازمان ملل متحد ، اخلاق در حقوق بین الملل ، فرمالیسم حقوقی ، توازن حقوقی ، منشور ملل متحد ، عدالت بین المللی ، حاکمیت دولت ها ، مسئولیت در قبال حمایت