بررسی آموزش از طریق الهام گیری از طبیعت برای حل چالش های درسی و زندگی واقعی

تقلید زیستی یا الهام گیری از طبیعت (Biomimicry)، به عنوان یک رویکرد نوآورانه و پایدار، به دنبال راه حل هایی برای چالش های انسانی است که از فرآیندها و ساختارهای طبیعی الگوبرداری شده اند. این پژوهش به تحلیل جامع بررسی آموزش از طریق الهام گیری از طبیعت برای حل چالش های درسی و زندگی واقعی می پردازد. این پژوهش بر این مبنا استوار است که نظام آموزشی سنتی، با تفکیک رشته ها، فرصت تفکر سیستمی و یافتن راه حل های پایدار را از دانش آموزان سلب می کند. مبانی نظری این پژوهش بر نظریه یادگیری در بافتار (Contextual Learning)، رویکرد ساختارگرایی اجتماعی (Social Constructivism) و فلسفه طبیعت گرایی (Naturalism) استوار است. یافته ها حاکی از آن است که آموزش الهام گرفته از طبیعت، به طور موثری به افزایش خلاقیت، تفکر میان رشته ای، بهبود مهارت های مشاهده دقیق و توسعه حس مسئولیت پذیری محیطی در دانش آموزان منجر شده و آنان را قادر می سازد تا چالش های درسی و زندگی واقعی (مانند مشکلات طراحی، مهندسی و مدیریت منابع) را با استفاده از استراتژی های اثبات شده در طبیعت حل کنند. در نهایت، راهکارهای عملی و مبتنی بر شواهد برای معلمان، طراحان آموزشی و برنامه ریزان درسی ارائه می شود تا از این رویکرد به عنوان یک ابزار قدرتمند برای تحقق یادگیری موثر، نوآوری و توسعه پایدار استفاده کنند.

کلیدواژه ها:

تقلید زیستی ، الهام گیری از طبیعت ، حل مسئله ، آموزش میان رشته ای ، خلاقیت ، تفکر سیستمی ، پایداری.