پویایی های تعادل عمومی در اقتصادهای غیرخطی با اطلاعات ناقص: بازتعریف نظریه رفاه در چارچوب نااطمینانی ساختاری

تحلیل تعادل عمومی در اقتصادهای پیچیده و غیرخطی همواره یکی از چالش های اصلی نظریه اقتصاد مدرن بوده است. هنگامی که اطلاعات اقتصادی ناقص، ترجیحات و فناوری ها نامتقارن، و ساختارهای نهادی دچار نااطمینانی باشند، چارچوب کلاسیک تعادل والراسی دیگر قادر به توضیح پویایی های واقعی سیستم اقتصادی نیست. این مقاله با تمرکز بر پویایی های تعادل عمومی در محیط های غیرخطی و با اطلاعات ناقص، به بازتعریف نظریه رفاه در چارچوب نااطمینانی ساختاری می پردازد. از رهگذر تحلیل نظری و تطبیقی، نشان داده می شود که در چنین شرایطی مفهوم بهینه پارتو باید بازتعریف شود تا بتواند اثرات پویایی اطلاعات، ناهمگنی انتظارات، و تغییرات ساختاری را در بر گیرد. بر این اساس، رفاه اجتماعی دیگر تنها تابعی از تخصیص کارای منابع نیست، بلکه بازتابی از کارایی اطلاعاتی، پایداری سیستمی، و تاب آوری نهادی در برابر شوک های پیش بینی ناپذیر است.

کلیدواژه ها:

تعادل عمومی ، اطلاعات ناقص ، نظریه رفاه ، نااطمینانی ساختاری ، پویایی اقتصادی ، کارایی اطلاعاتی