مطالعه تاثیر خانواده و پشتیبانی خانگی بر پیشرفت ریاضی دانش آموزان و رابطه آن با نگرش های مثبت نسبت به ریاضیات

این پژوهش با هدف بررسی عمیق و چندجانبه ی تاثیر حمایت های خانواده و محیط خانه بر پیشرفت تحصیلی دانش آموزان در درس ریاضی و همچنین شکل گیری نگرش های مثبت آن ها نسبت به این درس انجام شده است. در دنیای امروز که موفقیت در علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات (STEM) به یک مزیت رقابتی تبدیل شده، درک عوامل غیرآموزشی موثر بر یادگیری ریاضی اهمیت دوچندانی یافته است. این تحقیق با رویکردی توصیفی-تحلیلی، به ارزیابی متغیرهای کلیدی در محیط خانه می پردازد که می توانند به عنوان کاتالیزور یا مانعی در مسیر موفقیت ریاضی دانش آموزان عمل کنند. این متغیرها شامل میزان مشارکت والدین در فعالیت های آموزشی فرزندان، سطح انتظارات تحصیلی آن ها، کیفیت منابع و امکانات آموزشی موجود در خانه، فضای عاطفی حاکم بر خانواده و الگوهای ارتباطی میان والدین و فرزندان در مواجهه با چالش های درسی است. همچنین، این پژوهش به دنبال کشف رابطه ی معنادار میان این حمایت های خانوادگی و میزان اضطراب ریاضی، خودکارآمدی و علاقه مندی دانش آموزان است. نتایج مورد انتظار نشان می دهد که حمایت های عاطفی و آموزشی والدین نه تنها به طور مستقیم بر نمرات و مهارت های حل مسئله دانش آموزان تاثیرگذار است، بلکه با تقویت باورهای مثبت و کاهش نگرش های منفی، زمینه ساز موفقیت های بلندمدت و پایدار در حوزه ریاضیات می شود. یافته های این تحقیق می تواند راهنمای عملی برای والدین، مربیان و سیاست گذاران آموزشی باشد تا با طراحی برنامه های حمایتی هدفمند، به بهبود عملکرد ریاضی و ترویج نگرش مثبت به این علم در میان نسل جدید کمک کنند. این پژوهش شکاف موجود در درک کامل تعاملات پیچیده میان خانه و مدرسه را پر کرده و بر نقش حیاتی خانواده به عنوان اولین و مهم ترین نهاد آموزشی تاکید می ورزد.

کلیدواژه ها:

پیشرفت ریاضی ، حمایت خانواده ، نگرش به ریاضیات ، مشارکت والدین ، محیط خانه