تاثیر قصه گویی بر رشد مهارت های اجتماعی و زبانی دانش آموزان ابتدایی

قصه گویی به عنوان یکی از قدیمی ترین و موثرترین شیوه های تربیتی و آموزشی، نقشی اساسی در رشد همه جانبه کودکان به ویژه در سال های ابتدایی تحصیل ایفا می کند. در سال های اخیر، آموزش و پرورش نوین به اهمیت فعالیت های خلاقانه و فرهنگی همچون قصه گویی در تقویت مهارت های زبانی، شناختی و اجتماعی کودکان توجه ویژه ای نشان داده است. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر قصه گویی بر رشد مهارت های اجتماعی و زبانی دانش آموزان ابتدایی است. در این راستا، روش پژوهش توصیفی-تحلیلی بوده و جامعه آماری شامل دانش آموزان پایه های سوم تا پنجم ابتدایی مدارس دولتی شهر تهران است. نتایج مطالعات و تحلیل های انجام شده نشان می دهد که قصه گویی، از طریق افزایش دایره واژگان، بهبود درک مطلب، تقویت گوش دادن فعال و توانایی بیان شفاهی، موجب رشد قابل توجه در مهارت های زبانی می شود. همچنین با ایجاد فضای گفت وگو، همدلی، مشارکت گروهی و تقویت روابط بین فردی، زمینه ارتقای مهارت های اجتماعی کودکان را فراهم می سازد. بر این اساس، قصه گویی می تواند به عنوان روشی کارآمد در بهبود کیفیت آموزش و توسعه مهارت های ارتباطی و انسانی دانش آموزان به کار گرفته شود. در نتیجه، گنجاندن برنامه های منظم قصه گویی در مدارس ابتدایی می تواند ابزاری موثر در تحقق اهداف تربیتی و زبانی آموزش و پرورش باشد.

کلیدواژه ها:

قصه گویی ، مهارت های اجتماعی ، مهارت های زبانی ، آموزش ابتدایی