بررسی تاثیر تزریق نانوذرات نقره صنعتی و نانو نقره بیولوژیک بهمراه شدت های مختلف تمرینی بر بافت ریه رتهای نر ویستار

قدمه: با توجه به پیشرفت علم نانوتکنولوژی در تمامی زمینه ها، لزوم استفاده از این علم در علوم ورزشی بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. بر این اساس هدف از این پژوهش تاثیر تزریق نانوذرات نقره شیمیایی و بیولوژیک به همراه پروتکل های تمرینی هوازی و بی هوازی برتغییرات هیستوپاتولوژیک بافت ریه رتهای نر ویستار بود. روش شناسی: در این مطالعه تجربی 45سر موش صحرایی نر نژاد ویستار با سن 6هفتگی و میانگین وزن مشابه، به روش تصادفی به 9گروه (کنترل , گروه هوازی, گروه بی هوازی , گروه نانو شیمیایی , گروه نانو بیولوژیک , گروه هوازی با نانو شیمیایی , گروه هوازی با نانو بیولوژیک , گروه بی هوازی با نانو شیمیایی , گروه بی هوازی با نانو بیولوژیک ) تقسیم شدند. گروه های تمرینی به مدت 10 هفته تمرین هوازی و بی هوازی برای گروه های مورد نظر به وسیله تردمیل مخصوص جوندگان انجام پذیرفت. پس از آخرین جلسه تمرینی, رت ها با تزریق درون صفاقی نانو ذره نقره شیمیایی و بیولوژیک 5سی سی در هر 250گرم وزن انجام شد. کلیه مراحل بیهوشی و نمونه برداری رت ها با توجه به تاییده کمیته اخلاق انجام شد. نمونه ها به روش هماتوکسیلین – ائوزین رنگ آمیزی شدند و سپس با میکروسکوپ نوری مشاهده و بررسی گردید. داده ها با استفاده از آزمونهای کلموگروف –اسمیرنوف, لون ,آنالیز واریانس یک طرفه و تعقیبی بونفرونی و با ضریب معنی داری 0,05تجزیه و تحلیل شدند. نتایج: نتایج نشان داد تمرین بیهوازی درکاهش وزن رت ها بصورت معنی داری موثر بود ( )p=0/045همچنین اکسیژن مصرفی در تمامی گروه ها به جز گروه دریافت کننده نانو شیمیایی، نسبت به گروه کنترل افزایش معنی دار داشت. از طرفی نتایج بافت شناسی نشان داد گروه دریافت کننده نانو شیمیایی در تمامی متغیرها آسیب درجه دوم را تجربه کردند. نتیجه گیری : به نظر می رسد که نانو نقره بیولوژیک اثر بخشی بهتری نسبت به نانو نقره شیمیایی داشته باشد زیرا با توجه به ماهیت شیمیایی بودنش آسیب بیشتری دارد.

کلیدواژه ها:

تمرین هوازی ، تمرین بی هوازی ، بافت ریه ، نانو نقره شیمایی ، نانو نقره بیولوژیک