بررسی میزان رضایت از خدمات عمومی حمل و نقل براساس درک مسیرهای عبوری

رضایت کاربر یک شاخص کلیدی برای کیفیت خدمات عمومی بحساب می آید به خصوص برای خدماتی که ضروریات اساسی را مدنظر دهند. مفهومی سازی و اندازه گیری کیفیت خدمات حمل و نقل یک عامل تعیین کننده مهم (تقاضا چالش هایی را پیش روی قرار می دهد. تحلیل های اقتصادی و طراحی سیاست های جابجایی قرار می چندین شرکت عملیاتی در بخش حمل و نقل دخیل می باشند. در این مقاله شبکه اتوبوسرانی منطقه کلان شهری گرانادا در اسپانیا به عنوان یک مطالعه موردی در نظر گرفته می شود، هدف طراحی مدلی جهت رضایت کلی براساس سطح رضایت با استفاده از مجموعه می دهد. عوامل خاصی است که مشخصات فردی کاربران و اثر افتراقی استفاده از خطوط مختلف اتوبوس را مدنظر قرار روش ترکیبی که از آنالیز مولفه اصلی (NLPCA) و یک مدل چند سطحی لوجیت (LMLM در دو مرحله برای بررسی رضایت صورت گرفته توسط کنسرسیوم حمل و نقل کلان شهری گرانادا ) Consorcio de Transporte Metropolitano del area de Granada) در سال ۲۰۱۳ به کار گرفته می شود. بررسی نشان می دهد که حتی اگر مشتریان در محدود کلان شهری گرانادا از خدمات دریافت شده راضی باشند (۶۷/۲۶) سطح رضایت برای همه خطوط اتوبوسرانی یکسان نیست به نحوی که کیفیت دریافت شده از برخی خطوط بالا یا پایین تر از سطح میانگین می باشد. این اثر افتراقی به دلایل مختلف می باشد از جمله عملکرد فنی و کارکردی شرکت های

کلیدواژه ها:

رضایت ، خدمات عمومی ، حمل و نقل ، مسیرهای عبوری ، کیفیت خدمات ، خطوط اتوبوسرانی