اقتصاد رفتاری و موانع پذیرش خدمات مالی دیجیتال در ایران

در عصر تحول دیجیتال خدمات مالی نوین به عنوان قلب اکوسیستم اقتصاد هوشمند شناخته می شوند. با این حال، روند پذیرش این خدمات در ایران با چالشهای پیچیده ای مواجه است که ریشه در عوامل رفتاری، نهادی و فرهنگی دارد. پژوهش حاضر با بهره گیری از چارچوب اقتصاد رفتاری و رویکرد کیفی ضمن تحلیل روایتهای کاربران ایرانی تلاش نموده است ابعاد مختلف پذیرش و مقاومت در برابر خدمات مالی دیجیتال را واکاوی کند. نتایج حاصل از مرور ادبیات تخصصی، تحلیل مدلهای رفتاری و مصاحبه های عمقی حاکی از آن است که فقدان اعتماد ساختاری، سوگیری های ادراکی ترجیح، حال کمبود سواد مالی دیجیتال و پیچیدگی مقررات از جمله موانع کلیدی هستند. در مقابل نقش شبکه های اجتماعی، آموزش، روایی، ساده سازی تجربه کاربری و استفاده از رویکردهای نوریجی می تواند به تسهیل پذیرش کمک کند. پژوهش حاضر بر ضرورت اعمال سیاستهای چند سطحی شامل ارتقای شفافیت مقررات، حمایت حقوقی، طراحی محصولات انسان محور، آموزش هدفمند و تقویت سرمایه اجتماعی تاکید دارد. یافته ها نشان می دهد که موفقیت راهبردهای توسعه خدمات مالی دیجیتال در ایران نیازمند توجه همزمان به زمینه های روان شناختی و ساختاری پذیرش است. در نهایت، سیاست گذاری مبتنی بر اقتصاد رفتاری و روایت کاربران می تواند مسیر بسط فراگیر و عدالت محور خدمات مالی دیجیتال را هموار سازد.

کلیدواژه ها:

اقتصاد ، رفتاری ، پذیرش فناوری ، مالی ، خدمات مالی دیجیتال ، سواد مالی