اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر حل مسئله بر یادگیری دانش آموزان

هدف از انجام تحقیق، فوق بررسی اثر بخشی روش تدریس مبتنی بر حل مسئله بر یادگیری دانش آموزان با رویکرد مروری است. روش تدریس مبتنی بر حل مسئله به عنوان یک رویکرد فعال و دانش آموز محور در آموزش و پرورش معاصر مطرح است. این روش با ایجاد فرصتهای یادگیری، عملی تحلیل مسائل واقعی و تشویق دانش آموزان به تفکر انتقادی و خلاق، توانسته است اثرات مثبت قابل توجهی بر یادگیری دانش آموزان داشته باشد. روش انجام تحقیق حاضر به روش توصیفی-تحلیلی و روش گردآوری اطلاعات نیز به روش کتابخانه ای می باشد. پژوهش های تجربی و متاآنالیزها نشان داده اند که کاربرد روش حل مسئله در آموزش های علوم پایه، مهندسی پزشکی و زبان های خارجی موجب افزایش مهارت های تفکر انتقادی، تصمیم گیری، حل مسئله و تعمیم دانش در موقعیت های جدید می شود. از سوی دیگر اجرای موفق این روش نیازمند آموزش معلمان، فراهم سازی منابع، مناسب مدیریت گروه های دانش آموزی و طراحی محیط های یادگیری فعال است. با توجه به اهمیت یادگیری فعال در پرورش توانمندی های شناختی، عاطفی و اجتماعی دانش آموزان، روش تدریس مبتنی بر حل مسئله به عنوان ابزاری موثر برای تحقق اهداف آموزشی و تربیتی محسوب می شود.

کلیدواژه ها:

تدریس مبتنی بر حل مسئله ، یادگیری ، تفکر ، انتقادی ، مهارت حل مسئله