مدیریت نوآورانه در آموزش ابتدایی: بازطراحی محیط های یادگیری در مدارس دولتی بافت روستایی-شهری پردیس تهران

در مواجهه با نسل دیجیتال و تحولات بنیادین در سبکهای یادگیری مدارس دولتی با بافت روستایی شهری مانند منطقه جاجرود شهرستان، پردیس با چالشهای پیچیده ای روبه رو هستند. این مقاله با رویکرد توصیفی-تحلیلی کیفی، نقش مدیریت نوآورانه را در بازطراحی محیطهای یادگیری موثر برای دانش آموزان ابتدایی بررسی می کند. داده ها از طریق مصاحبه های نیمه ساختاریافته، مشاهده مستقیم، تحلیل اسناد رسمی و بررسی منابع علمی گردآوری شده و با روش تحلیل مضمون بررسی گردید. نتایج نشان می دهد که حتی در شرایط محدود منابع، اجرای راهکارهایی مانند چیدمان انعطاف پذیر کلاس ها، آموزش مبتنی بر بازی، پروژه های مشارکتی و ارتقای تعامل مربی-دانش آموز می تواند به افزایش انگیزه، مشارکت فعال و ارتقاء کیفیت یادگیری منجر شود. یافته ها حاکی از آن است که مدیریت آموزشی خلاق، اگر با درک زمینه ای اجتماعی و فرهنگی مدرسه همراه باشد، قادر است محیط یادگیری را به بستری، پویا، قابل انعطاف و متناسب با نیازهای نسل جدید تبدیل کند. این مطالعه راهبردهایی کاربردی برای مدیران مدارس ارائه می دهد تا بتوانند با بهره گیری از نوآوری، فرآیند یاددهی-یادگیری را در فضای آموزشی روستایی شهری بهبود بخشند.

کلیدواژه ها:

مدیریت ، نوآوری ، آموزش ابتدایی ، محیط یادگیری ، مدارس دولتی ، جاجرود ، نسل دیجیتال