واکاوی فقهی حقوقی پیرامون ماهیت و فروش میراث فرهنگی بصورت جستجوی تحلیلی و تبیین حکم آن

به عنوان آیینه عبرت و تجربیات انسانی که حاصل عمر آنها بوده برای آیندگان سرشار از درسهای زندگی است. حفظ هویت و روح فرهنگی یک سرزمین همه در گرو اهمیت نهادن به آثار برجای مانده از گذشتگان است. پژوهش پیش رو با طرح این سوال که راهبردهای قانونگذار با توجه به معیارها و ضوابط فقهی حقوقی در زمینه حمایت از اموال و میراث فرهنگی چیست به بررسی ماهیت فقهی و حقوقی میراث فرهنگی و چگونگی فروش آن از طریق کنکاش علمی در منابع فقهی و حقوق پرداخته است و در روند آن به دنبال پاسخ به این پرسش است که ماهیت میراث فرهنگی از منظر فقه وحقوق چیست؟ در این پژوهش که در پنج فصل نگارش شده در فصل اول عناصر مرتبط با پژوهش و مفاهیم آن در فصل دوم به بیان مبانی نظری در فصل سوم به بررسی تمهیدات قانونی و تقلینی پیرامون میراث فرهنگی پرداخته شده است و در فصل چهارم معاملات میراث فرهنگی از منظر فقهی و حقوقی و مالکیت آن بررسی شده و در نهایت فصل پنجم این پژوهش متعلق به نتایج و پیشنهادها است؛ که با روش توصیفی _ تحلیلی انجام گرفته است.

کلیدواژه ها:

میراث فرهنگی مالکیت اموال ، آثار تاریخی