تبیین ضرورت ایجاد تشکل های آب بران و انتقال مدیریت به آنها در پروژه های منابع آب

کشاورزی بر مبنای چند عامل مهم از جمله آب، خاک، انسان و بالاخص مدیریت تمامی این عوامل استوار است با توجه به راندمان بسیار پایین آب در بخش کشاورزی و آبیاری ایجاد شبکه های مدرن آبیاری و زهکشی گام بزرگی در جهت استفاده بهینه از آب کشور است. از آنجایی که عامل اصلی ناکارایی شبکه های آبیاری کشور را باید در ناهماهنگی در بخش مدیریتی و عدم توجه به مسایل فرهنگی و اجتماعی کشاورزان جستجو کرد لرا اجرای این طرح ها در صورتی که با مشارکت کشاورزان صورت پذیرد نه تنها منجر به کاهش هزینه ها توسط کشاورز خواهد شد بلکه بار مالی دولت را نیز کاهش داده و به تدریج می توان با واگذاری مدیریت نگهداری و بهره برداری به کشاورزان در قالب تعاونی های آب بران گام بزرگی جهت خصوصی سازی برداشت مشارکت به عنوان یک وسیله مناسب جهت تشویق و ترغیب مردم مخصوصا روستاییان در جهت توسعه و آبانی مناطق زندگی شان است و باعث می شود که روستاییان با شوق و اشتیاق بیشتری در به ثمر رساندن پروژه ها و طرح ها کوشش نمایند و با حسن مالکیت طرح ها در استفاده و نگهداری صحیح از آنها کوشا باشند عدم توجه و مدیریت صحیح به بخش خصوصی ذینفع در شبکه های آبیاری وز هکشی طرح های مذکور را با شکست مواجه خواهد ساخت بطور کلی انتقال مدیریت آبیاری تلاش برای ساماندهی تشکل های آبیاری در سطح روستاها، آموزش مدیران آینده بهسازی ساختارهای مورد نیاز و قانونمند سازی قراردادها و توافق های حاصله بین آب بران و دولت را در بر می گیرد تا با اعمال این تدابیر در جهت توسعه پایدار در بخش کشاورزی و رونق و شکوفایی استعدادای بالقوه مناطق روستایی با توجه به پتانسیل های موجود برنامه ریزی گردد.

کلیدواژه ها:

منابع آب ، مشارکت ، تشکل های آب بران ، انتقال مدیریت ، بخش خصوصی ، توسعه پایدار