اثر بخشی آموزش گروهی مثبت گرا بر مهارتهای ارتباطی بهبود

روانشناختی و ترک مواد مخدر در زنان معتاد الهام سپهوند- داود کردستانی هدف اصلی پژوهش حاضر اثر بخشی آموزش گروهی مثبت گرا بر مهارتهای ارتباطی بهبود روانشناختی و ترک مواد مخدر در زنان معتاد شهر خرم آباد بود. روش پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پژوهش پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل است و با جامعه آماری زنان معتاد شهر خرم آباد در سال ۱۴۰۳ که در مراکز ترک اعیاد دارای پرونده بودند و با روش نمونه گیری در دسترس ۳۰ نفر انتخاب و به شکل تصادفی در دو گروه ۱۵ نفره جایگزین شدند و در مرحله پیش آزمون و پس آزمون به پرسشنامههای مهارتهای ارتباطی بارتون (۱۹۹۰) و بهزیستی روانشناختی ریف (۱۹۸۹) پاسخ دادند. آزمودنیهای گروه آزمایش به صورت گروهی آموزش مثبت را دریافت کردند و گروه کنترل تحت هیچ گونه آموزشی قرار نگرفتند. دادهها با استفاده از نرم افزار SPSS و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج پژوهش نشان داد آموزش گروهی مثبت نگر بر افزایش مهارتهای ارتباطی و بهزیستی روانشناختی تاثیر مثبت و معناداری دارد. همچنین آموزش گروهی مثبت نگر بر ترک مواد مخدر در زنان معتاد تاثیر معنی داری دارد با توجه به نتایج پژوهش پیشنهاد می گردد آموزش روان درمانی مثبت نگر در مراکز مشاوره و کلینیکهای ترک اعتیاد مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی مثبت نگر ، مهارتهای ارتباطی ، بهزیستی روانشناختی ، ترک مواد مخدر