بررسی سناریوهای تاب آوری محیط زیست شهری در شهر بجنورد با رویکرد برنامه ریزی سناریومحور

تاب آوری محیط شهری در برابر بحرانهای انسانی و مصنوعی یکی از مسائلی است که شهرنشینی مدرن با آن مواجه است و سیاست گذاران و برنامه ریزان شهری و فضایی تلاش زیادی برای کاهش ابعاد منفی آن و ارتقای تاب آوری محیط داشته اند. هدف پژوهش حاضر بررسی تاب آوری محیط زیست شهری شهر بجنورد با رویکرد برنامه ریزی سناریومحور است. روش تحقیق توصیفی-تحلیلی مبتنی بر مطالعات کتابخانه ای و پیمایش میدانی است. در این راستا، جامعه آماری پژوهش حاضر مجموع کارشناسان و نخبگان علمی و اجرایی هستند که از دانش و تجربه کافی در مورد موضوع تحقیق برخوردار بوده اند. با توجه به محدود بودن تعداد نمونههای موجود در قالب نمونه هدفمند، غیرتصادفی، ۵۰ نفر از این افراد برای جلسات و تکمیل نمونه ها در چارچوب رویکرد دلفی انتخاب شدند. یافتهها نشان میدهد سیستمهای پایدار محیط زیست شهری در ارتباط با عناصر و شاخصهای تاب آوری سیستمهایی هستند که ضمن توزیع امتیازهایی نهایی در روندی هم سطح و با اختلاف، جزئی به لحاظ اثرگذاریهای مستقیم غیرمستقیم و بالقوه از توزیع L شکل برخوردار باشند. از این رو می توان نتیجه گرفت سیستم محیط زیست شهری در بجنورد دارای ناپایداری شدید بوده و در معرض آسیب پذیری قرار دارد.

کلیدواژه ها:

محیط زیست ، تاب آوری شهری ، برنامه ریزی سناریومحور ، شهر بجنورد ، عدم قطعیت