اهمیت یادگیری مشارکتی و کار گروهی

یادگیری مشارکتی یکی از موثرترین رویکردهای آموزشی در دهه های اخیر است که با تاکید بر تعامل، همکاری و مسئولیت پذیری متقابل میان دانش آموزان، به رشد همه جانبه آنان کمک می کند. هدف این مقاله، بررسی اهمیت یادگیری مشارکتی و کار گروهی در فرایند یاددهی–یادگیری و نقش آن در ارتقای کیفیت آموزش است. یافته های پژوهش نشان می دهد که یادگیری مشارکتی موجب افزایش انگیزه، خلاقیت، اعتمادبه نفس و احساس تعلق در میان دانش آموزان می شود. همچنین، این روش با ترویج روحیه همکاری و همدلی، به رشد مهارت های ارتباطی و حل مسئله کمک می کند. معلمان نیز با بهره گیری از این الگو می توانند نقش خود را از انتقال دهنده صرف دانش به تسهیل گر و راهنما تغییر دهند. با وجود برخی چالش ها نظیر نیاز به برنامه ریزی دقیق و مدیریت موثر گروه ها، نتایج نشان می دهد که به کارگیری یادگیری مشارکتی در کلاس های درس، تاثیر بسزایی بر افزایش کیفیت تعاملات آموزشی و پرورش تفکر نقاد در دانش آموزان دارد. در مجموع، یادگیری مشارکتی نه تنها یک روش تدریس، بلکه فلسفه ای تربیتی است که زمینه ساز پرورش شهروندانی مشارکت جو، مسئول و اجتماعی خواهد بود.واژگان کلیدی: یادگیری مشارکتی، کار گروهی، تعامل اجتماعی، آموزش فعال، مهارت های ارتباطی، انگیزه تحصیلی، روش های نوین تدریس.