بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی

یادگیری فعال به عنوان رویکردی نوین در آموزش ابتدایی، اهمیت ویژه ای در ارتقای کیفیت یادگیری و مشارکت دانش آموزان دارد. این پژوهش با هدف بررسی تاثیر روش های تدریس فعال بر یادگیری دانش آموزان ابتدایی انجام شد. مرور نظریه های یادگیری فعال، نشان می دهد که روش هایی مانند حل مسئله، یادگیری مبتنی بر پروژه، بازی های آموزشی و فعالیت های مشارکتی، دانش آموزان را از یادگیری منفعلانه دور کرده و مهارت های تفکر انتقادی، تحلیل و حل مسئله را در آن ها پرورش می دهند. یافته های پژوهش نشان داد دانش آموزانی که تحت آموزش فعال قرار گرفتند، در درک مفاهیم درسی، انگیزه یادگیری و مشارکت در کلاس نسبت به گروه کنترل بهبود قابل توجهی داشتند. علاوه بر این، تعاملات گروهی و فعالیت های مشارکتی موجب ارتقای مهارت های اجتماعی، همکاری و توانایی انتقال دانش شد. پژوهش حاضر تاکید می کند که معلمان ابتدایی با بازاندیشی در روش تدریس و استفاده از روش های فعال می توانند فرآیند یادگیری را موثرتر و معنادارتر کنند.واژگان کلیدی: یادگیری فعال، روش های تدریس فعال، آموزش ابتدایی، مشارکت دانش آموزان، یادگیری مشارکتی