بازاندیشی در نقش معلم ابتدایی در پرورش تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان

در دهه های اخیر، آموزش و پرورش با چالشی بنیادین روبه رو بوده است: چگونه می توان به جای تربیت شاگردانی حافظه محور، نسلی اندیشمند، خلاق و منتقد پرورش داد؟ این پرسش به ویژه در دوره ابتدایی اهمیت می یابد؛ زیرا این دوره سنگ بنای تفکر و شخصیت کودک را می سازد. پژوهش حاضر با هدف بازاندیشی در نقش معلم ابتدایی در پرورش تفکر انتقادی و خلاقیت دانش آموزان انجام شده است. با مرور مبانی نظری و پژوهش های میدانی، روشن می شود که نقش معلم از یک انتقال دهنده صرف دانش به یک تسهیلگر یادگیری، هدایت گر تفکر و الهام بخش خلاقیت تغییر یافته است. معلم در کلاس امروز باید فضایی ایجاد کند که در آن پرسش گری، تجربه گری، و اندیشیدن آزاد تشویق شود. یافته های پژوهش های نوین نشان می دهد که روش های تدریس فعال، گفت وگوی انتقادی، پروژه محوری و آموزش مبتنی بر مسئله، بیشترین تاثیر را بر رشد تفکر انتقادی و خلاق در کودکان دارند. نتیجه این بازاندیشی آن است که آموزش ابتدایی، زمانی اثربخش و آینده ساز خواهد بود که معلم نقش خود را از «آموزگار دانسته ها» به «پرورش دهنده ی اندیشیدن» ارتقا دهد.واژگان کلیدی: تفکر انتقادی، خلاقیت، آموزش ابتدایی، نقش معلم، یادگیری فعال