ارزیابی و قابلیت کاربردپذیری برنامه کاربردی و خود مراقبتی مبتنی بر تلفن همراه برای بیماران در معرض زخم فشاری

هدف از این پژوهش ارزیابی و قابلیت کاربردپذیری برنامه کاربردی و خود مراقبتی مبتنی بر تلفن همراه برای بیماران در معرض زخم فشاری بود. در این پژوهش، ارزیابی در دو مرحله مجزا توسط بیماران و متخصصان (پزشکان متخصص و اساتید رشته های مدیریت فناوری اطلاغات سلامت و انفورماتیک پزشکی) صورت می گیرد. جامعه پژوهش شامل کارشناسان ارشد فناوری اطلاعات سلامت و دکترای رشته های مدیریت اطلاعات سلامت، انفورماتیک پزشکی، و پزشکان متخصص (در دسترس) در تخصص های مرتبط با بیماری زخم فشاری بودند. نمونه پژوهش از یکسو شامل بیماران مبتلا به زخم فشاری بودند که نمونه گیری به روش دسترسی آسان صورت گرفت و برنامه کاربردی در اختیار ۲۰ نفر بیمار مبتلا به زخم فشاری قرار گرفت و از سوی دیگر۲۰ نفر بعنوان ارزیاب که شامل ۷ دکترای رشته مدیریت اطلاعات سلامت و۳ دکترای انفورماتیک پزشکی و ۱۰ پزشک در تخصص های مرتبط با زخم فشاری به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و جهت انجام ارزیابی برنامه کاربردی وارد پژوهش شدند. در این پژوهش جهت ارزیابی قابلیت استفاده از برنامه، از دو پرسشنامه استاندارد ارزیابی قابلیت استفاده از برنامه و رضایتمندی کاربران(کویز) و پرسشنامه پژوهشگر ساخته، جهت ارزیابی استفاده گردید. به منظور تحلیل داده های مربوط به ارزیابی قابلیت استفاده از برنامه، ابتدا میانگین امتیازات برای هر بخش از پرسشنامه با استفاده از برنامه اکسل محاسبه گردید و نتایج در سه سطح خوب ( ۶.۱ تا ۹) ، متوسط(۳.۱ تا ۶) و ضعیف ( ۱تا ۳) طبقه بندی شد. یافته های این پژوهش بیانگر این بود که استفاده از این نرم افزار آموزشی برای بیمار مبتلا به زخم فشاری مفید واقع شده زیرا که این نرم افزار امکان مراقبت بهتر و راحت تری را برای بیماران در معرض خطر زخم فشاری فراهم میکند.

کلیدواژه ها:

قابلیت کاربردپذیری ، خود مراقبتی ، بیماران در معرض زخم فشاری