بررسی آزمایشگاهی تاثیر ابعاد شکاف میانی و ترشوندگی محیط متخلخل بر پیوستگی مویینگی و ضریب برداشت نفت

بخش قابل توجهی از ذخایر جهانی نفت در مخازن کربناته شکافدار قرار دارد که رفتار تولیدی به مراتب پیچیده تری نسبت به مخازن ماسه سنگی دارند. در مخازن کربناته شکافدار، ریزش ثقلی یکی از مکانیسمهای اصلی کنترل کننده ی انتقال نفت از ماتریکس به شکاف محسوب می شود. کارایی این فرآیند به شدت تحت تاثیر هندسه ی شکاف ها و شرایط ترشوندگی سنگ است؛ عواملی که می توانند مسیرهای جریان سیال و میزان تولید نهایی را تعیین کنند. با وجود اهمیت بالای این دو پارامتر، مطالعات بر روی نحوه ی تاثیرگذاری آنها بر عملکرد ریزش ثقلی محدود است و نیاز به بررسی سیستماتیک دارد. در این مطالعه، تاثیر دو پارامتر کلیدی - میزان بازشدگی شکاف و زاویه تماس در فصل مشترک سیالات و سطح جامد - بر پیوستگی مویینگی مورد بررسی قرار گرفته است. بدین منظور از سه سیستم میکرومدل با طراحی جدید بهره گرفته شد که به واسطه ی الگوی محیط متخلخل خود، نسبت به مطالعات قبلی (که عمدتا از الگوهای محیط متخلخل همگن استفاده می کردند) معرف واقعی تری از سنگ مخزن هستند. ویژگی مهم الگوی حاضر وجود توزیع اندازه ی منافذ است که شرایط واقعی تر جریان سیال را بازآفرینی می کند. علاوه بر این، برخلاف طراحی های متداول گذشته که عموما بر پایه ی سیستمهای دو بلوکه استوار بودند، در این پژوهش از یک سیستم سه بلوکه استفاده شده است. همچنین در این پژوهش از روشی نو جهت بررسی تاثیر ترشوندگی سیستم بر عملکرد سیستمهای چندبلوکه و تعاملات بین بلوکها بهره گرفته شده است.

کلیدواژه ها:

مخازن شکافدار ، ریزش ثقلی ، پیوستگی موئینگی ، ترشوندگی