کنترل حداقل واریانس توسعه یافته خودتنظیم مستقیم و غیر مستقیم رویکردی برای کنترل مدلهای خطی سیستمهای فرآیند شیمیایی

در سالهای گذشته الگوریتمهای کنترل تطبیقی مختلفی مورد مطالعه و پژوهش قرار گرفته اند؛ از جمله روشهای کنترل خودتنظیم (STC) که توسط پژوهشگران توسعه یافته اند. همچنین نتایج شبیه سازیها امکان پذیر بودن این روشها را اثبات نموده اند. اما در این بین کاربردهای کنترل خودتنظیم به ندرت دیده شده است. این مقاله طرحهای کنترل خودتنظیم مستقیم و غیر مستقیم را مورد بررسی قرار می دهد؛ سپس با طرح چند مثال به کاربرد این الگوریتم در کنترل مدلهای خطی سیستمهای فرآیند شیمیایی اشاره می کند. الگوریتم کنترلی یاد شده یک رویکرد کنترل حداقل واریانس توسعه یافته (GMVC) و یک الگوریتم شناسایی سیستم به نام حداقل مربعات بازگشتی (RLS) که جهت تخمین پارامترهای کنترل کننده و سیستم مورد استفاده قرار می گیرد را شامل می شود. نتایج شبیه سازیها نشان می دهد که با اعمال این استراتژی کنترل خودتنظیم خروجی سیستمها با دقت خوبی قادر به ردیابی نقطه تنظیم مورد نظر هستند.

کلیدواژه ها:

حداقل مربعات بازگشتی ، فرآیند شیمیایی ، کنترل خود تنظیم ، مدلهای خطی ، نقطه تنظیم