تاثیر مدیریت آموزشی بر ارتقای کیفیت تدریس و یادگیری در مدارس

در نظام های آموزشی معاصر مسئله عملکرد معلمان و دانش آموزان به عنوان یکی از ارکان اساسی موفقیت نظام های آموزشی مطرح می شود. از این رو مدیریت تعلیم و تربیت به عنوان ابزاری کلیدی در جهت بهبود فرآیندهای آموزشی و ارتقای عملکرد افراد درگیر در این سیستم اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. این مقاله با هدف بررسی جامع اثرات مدیریت تعلیم و تربیت بر ارتقای عملکرد معلمان و دانش آموزان و تحلیل رویکردهای نوین مدیریتی در حوزه آموزش و پرورش تدوین شده است. مطالعه عملکرد ناکافی معلمان و دانش آموزان در بسیاری از نظام های آموزشی به چالش های مختلفی از جمله ضعف در به کارگیری روش های نوین آموزشی، عدم هماهنگی میان سیاست های آموزشی و مدیریتی و کمبود زیرساخت های لازم برای اجرای طرح های نوآورانه دچار شده اند. بنابراین بررسی تاثیرات مدیریت صحیح تعلیم و تربیت بر بهبود این عملکردها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. هدف اصلی این مقاله، شناسایی و تحلیل پژوهش های انجام شده در حوزه مدیریت تعلیم و تربیت و بررسی اثر آن بر عملکرد معلمان و دانش آموزان می باشد. از اهداف فرعی می توان به شناسایی مدل های مدیریتی نوین، ارزیابی مزایا و چالش های اجرای آن ها در نظام های آموزشی و ارائه راهکارهایی جهت بهبود فرآیندهای آموزشی اشاره نمود. در این مطالعه از رویکرد مروری سیستماتیک بهره گرفته شده است. مقالات و پژوهش های منتشر شده در پایگاه های اطلاعاتی معتبر با استفاده از معیارهای انتخاب مشخص شامل اعتبار علمی، ارتباط موضوعی، سال انتشار و کاربرد نتایج جمع آوری و تحلیل شده اند. همچنین روش تحلیل محتوا برای استخراج مفاهیم کلیدی و تدوین چارچوب نظری مربوط به مدیریت تعلیم و تربیت به کار گرفته شده است. یافته های به دست آمده نشان می دهد که استفاده از رویکردهای مدیریتی نوین مانند مدیریت مشارکتی، برنامه ریزی استراتژیک و بکارگیری فناوری های نوین تاثیر قابل توجهی در ارتقای عملکرد معلمان و بهبود پیشرفت تحصیلی دانش آموزان دارد. همچنین اجرای دوره های آموزشی مستمر برای مدیران و معلمان و ایجاد یک فرهنگ سازمانی حمایتی از جمله عواملی هستند که موجب افزایش انگیزه و بهبود کیفیت آموزشی می شوند. این مطالعه همچنین به چالش هایی مانند مقاومت در برابر تغییر، محدودیت منابع مالی و انسانی و عدم همگام سازی سیاست های آموزشی و مدیریتی اشاره داشته و راهکارهایی جهت رفع این موانع پیشنهاد نموده است. در نهایت نتایج حاصل از این مرور علمی حاکی از آن است که تدوین و اجرای سیاست های کلان مبتنی بر مدیریت تعلیم و تربیت می تواند منجر به تغییرات اساسی در نظام های آموزشی شود.

کلیدواژه ها:

مدیریت تعلیم و تربیت ، عملکرد معلمان ، پیشرفت دانش آموزان