بررسی روش های نوین جذب و نگهداری نیروی انسانی در بخش عمومی

هدف: این پژوهش با هدف بررسی روش های نوین جذب و نگهداری نیروی انسانی در بخش عمومی و تاثیر آن ها بر جذب و حفظ نیروهای مستعد انجام شده است.روش: مطالعه حاضر از نوع توصیفی-پیمایشی بوده و با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته انجام شده است. جامعه آماری شامل ۹۸ نفر از مدیران و کارشناسان بخش عمومی بود که به روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های آماری مناسب تحلیل شدند.یافته ها: نتایج نشان داد که روش های نوین جذب نیرو شامل استفاده از شبکه های اجتماعی (میانگین=۳.۶۲)، تبلیغات شفاف (میانگین=۴.۲۱) و آزمون های روان سنجی (میانگین=۴.۱۶) بیشترین تاثیر را داشته اند. در حوزه نگهداشت نیرو، مزایای غیرمالی (میانگین=۴.۲۳)، فرهنگ سازمانی مثبت (میانگین=۴.۰۷) و انعطاف پذیری کاری (میانگین=۳.۲۹) به عنوان موثرترین عوامل شناسایی شدند. تمامی متغیرها از نظر آماری معنادار بودند (p<۰.۰۱).نتیجه گیری: یافته ها حاکی از آن است که سازمان های بخش عمومی با به کارگیری ترکیبی از روش های نوین جذب (دیجیتالی و شفاف) و نگهداری (تمرکز بر عوامل روان شناختی و غیرمالی) می توانند به بهبود ماندگاری نیروهای مستعد دست یابند. این مطالعه بر ضرورت توجه به نیازهای چندبعدی کارکنان و ایجاد محیط کاری حمایتی تاکید دارد.

کلیدواژه ها:

جذب نیروی انسانی ، نگهداشت کارکنان ، بخش عمومی ، روش های نوین ، مدیریت منابع انسانی